Bronisław Malewski (ur. 16 lutego 1874 w Kutaisi, zm. 22 lutego 1920 w Warszawie) – polski lekarz, generał brygady Wojska Polskiego, poseł do I Dumy i na Sejm Ustawodawczy RP.

Był synem Władysława Gustawa, urzędnika cywilnej administracji rosyjskiej, i Eleonory z Daszewskich. Miał siedmioro rodzeństwa. Żonaty z Jadwigą z Ciświckich, z którą miał córkę Hannę. Studiował medycynę w Petersburgu i Warszawie. W 1899 uzyskał dyplom lekarski. Po odbyciu jednorocznej obowiązkowej służby wojskowej w armii rosyjskiej praktykował w Nałęczowie i Grodzisku Mazowieckim. Oprócz praktyki lekarskiej zajmował się działalnością polityczną i społeczną – poseł do I Dumy. W sierpniu 1914 zmobilizowany został do Armii Imperium Rosyjskiego. W carskiej służbie wojskowej pozostawał do października 1917, służąc w jednostkach liniowych i szpitalach.

Na początku 1918 został naczelnym lekarzem I Korpusu Polskiego w Rosji w stopniu pułkownika.

18 grudnia 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu pułkownika, przydzielony do Ministerstwa Spraw Wojskowych i wyznaczony na stanowisko szefa Departamentu Sanitarnego. Organizator wojskowej Służby Zdrowia. 27 grudnia 1918, na własną prośbę, został zwolniony z Wojska Polskiego w stopniu generała majora. Powrócił do działalności politycznej. Aktywista Stronnictwa Demokratycznego. Z jego ramienia 26 stycznia 1919, w wyborach parlamentarnych uzyskał mandat poselski. W Sejmie Ustawodawczym objął Komisję Wojskową. Generał brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. 22 lutego 1920 w Warszawie zginął w wypadku samochodowym. Pochowany w Lublinie.

Był ojcem Hanny Malewskiej.