Bronisław Knaster (ur. 22 maja 1893 w Warszawie, zm. 3 listopada 1980 we Wrocławiu) – polski matematyk.

W latach 1911-1914 studiował w Paryżu medycynę i nauki przyrodnicze. Od roku 1915 studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1920 wstąpił ochotniczo do wojska i służył jako żołnierz - lekarz podczas Wojny polsko-bolszewickiej.

Doktoryzował się w 1923 na Uniwersytecie Warszawskim (jego promotorem był Stefan Mazurkiewicz), dwa lata później habilitował się.

Od roku 1929 prowadził wyższe seminarium z topologii.

Od 1939 r. profesor uniwersytetu we Lwowie (w czasie okupacji niemieckiej Lwowa był, wraz z innymi uczonymi, m.in. Stefanem Banachem, karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Rudolfa Weigla).

W roku 1945 po krótkim pobycie w Krakowie zamieszkał we Wrocławiu, gdzie objął katedrę na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu i Politechniki.

W latach 1937-1946 był sekretarzem w Zarządzie Głównym PTM.

Od 1945 r. we Wrocławiu. Jeden z założycieli czasopisma matematycznego Colloquium Mathematicum, przyczynił się też do szybkiego wznowienia po wojnie wydawania Fundamenta Mathematicae oraz Studia Mathematica.

Słynny z ogromnego poczucia humoru. Organizowane przezeń spotkania matematyków zwane knasteriami przeszły do historii tej dyscypliny w Polsce. Był małżonkiem aktorki Marii Morskiej. Naukowiec miał Liczbę Erdősa 2.