Bolesław Pohorecki
- Data urodzenia:
- 06.06.1878
- Data śmierci:
- 00.00.1940
- Długość życia:
- 61
- Days since birth:
- 53598
- Years since birth:
- 146
- Dni od śmierci:
- 31109
- Lata od śmierci:
- 85
- Kategorie:
- adwokat, ofiara represji sowieckiego reżimu, prawnik, sędzia Sądu Najwyższego
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Katyń - Polski Cmentarz Wojenny
Bolesław POHORECKI s. Nikodema i Zuzanny z Turkowskich, ur. 6 VI 1878 w Warszawie. Absolwent Wydziału Prawa UW (1903). Od 1917 sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie. W 1920 ochotnik WP. Prokurator Sądu Najwyższego, prezes Trybunalu Kompetencyjnego, prezydent Komisji Kodyfikacyjnej RP. Autor przepisów prawnych. Odznaczony OOP 3 i 2 kl. Żonaty z Jadwigą Richterówną.
MiD WIH, Ł.W. 036/4 z 16 IV 1940 oraz Kartoteka osobowa, litery M–P; AM 409.
***
Bolesław Norbert Pohorecki (ur. 6 czerwca 1878 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – polski prawnik, specjalista prawa cywilnego, prezes Izby Cywilnej Sądu Najwyższego II RP, ofiara zbrodni katyńskiej.
Syn Nikodema i Zuzanny z Turkowskich. W 1903 roku ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1906–1917 pracował jako adwokat, a w 1917 roku został sędzią Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Był pracownikiem Komisji Prawa Cywilnego Tymczasowej Rady Stanu. W 1920 roku, w okresie wojny polsko-bolszewickiej, wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. W latach 1920–1926 prokurator Sądu Najwyższego, od 1926 roku prezes Izby Cywilnej Sądu Najwyższego. W latach 1926–1936 prezes Trybunału Kompetencyjnego. Pełnił funkcję prezydenta Komisji Kodyfikacyjnej II RP. Autor przepisów prawnych i licznych publikacji z zakresu prawa cywilnego.
Po wybuchu II wojny światowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez Sowietów. Został osadzony w specjalnym obozie NKWD w Kozielsku jako osoba cywilna. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji biura politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 409. Przy zwłokach zostały odnalezione dowód osobisty, telegram, list, osiem pocztówek, wizytówka oraz adres zamieszkania przy ulicy Starołowickiej 99 w Warszawie.
Jego żoną była Jadwiga, z domu Richter.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
Źródło informacji: radaopwim.gov.pl
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
Nie określono wydarzenia