Bohdan Smoleń (ur. 9 czerwca 1947 w Bielsku, zm. 15 grudnia 2016 w Poznaniu) – polski aktor, piosenkarz komediowy, artysta kabaretowy, członek słynnego w okresie PRL kabaretu „Tey” z Poznania, filantrop, założyciel „Fundacji Stworzenia Pana Smolenia”. Przez 5 lat prowadził polonijny program Ludzie listy piszą w TVP Polonia. Nagrał także „Smoleniowe bajanie, czyli całkiem dorosłe bajki” – zbiór przerobionych satyrycznie bajek, np. o Bajka o pronitce z płytami, Szklana rura itp.

Jego rodzicami byli Bronisław Karol (1919–2001) oraz Elżbieta Smoleń (1926–1980).

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej. Absolwent Akademii Rolniczej (Wydział Zootechniki) w Krakowie z 1975. W latach 1968–1977 występował w krakowskim kabarecie Pod Budą (był jego założycielem), z którym na Famie w 1972 otrzymał główną nagrodę.

W 1970 ożenił się z Teresą. Mieli trzech synów: Macieja (ur. 1973), Piotra (ur. 1974, zm. 1988) i Bartosza (ur. 1979).

Za namową Zenona Laskowika przeniósł się do Poznania i występował przez 7 lat w poznańskim kabarecie „Tey”. Na festiwalu w Opolu w 1981 otrzymał tytuł Mister Obiektywu. W połowie lat 80. w duecie z Krzysztofem Krawczykiem nagrał kilka humorystycznych piosenek („Mężczyzna po czterdziestce”, „Dziewczyny, które mam na myśli” do melodii przeboju Willie Nelsona i Julio Iglesiasa To all the girls I loved before z 1984). W 1987 wraz z Krzysztofem Jaślarem przygotował komedię antyczną „Wykopaliska”, w której zagrał obok Andrzeja Zaorskiego. Współpracował również z kabaretem „Długi”.

Prowadził z żoną Teresą sklep zoologiczny w Poznaniu. W 1988 Piotr, jeden z jego trzech synów, powiesił się. Niespełna rok później samobójstwo popełniła żona artysty. Po tych wydarzeniach wpadł w depresję i wycofał się na kilka lat z życia publicznego.

Wraz ze Sławomirem Sokołowskim oraz Aldoną Dąbrowską w latach 1995–1997 nagrał trzy humorystyczne płyty, utrzymane w stylu disco polo. Piosenki te były emitowane wówczas w programie Disco Relax. Ostatni Kabaret Bohdana Smolenia ukształtował się w latach 1992–1995. W jego skład, oprócz założyciela, wchodzili: Grzegorz Rekliński, Józef Romek i Marcin Samolczyk. Z programem „Nowy Rząd – Stara Bida” odwiedzali różne miejsca w kraju i za granicą, dając występy dla każdego rodzaju publiczności.

W latach 1999–2015 występował jako Listonosz Edzio w sitcomie Świat według Kiepskich.

W 2004 przeprowadził się do Baranówka pod Mosiną.

W roku 2007 założył fundację pod nazwą „Fundacja Stworzenia Pana Smolenia”, która zajmuje się hipoterapią dla dzieci.

Zawiesił działalność kabaretową ze względu na zły stan zdrowia. W dużej mierze przyczynił się do niego skrajny nikotynizm (artysta przyznał, że palił od młodości kilka paczek papierosów dziennie). Na początku 2008 przeszedł przewlekłe zapalenie płuc. Lekarze podejrzewali również gruźlicę. W grudniu 2008 aktor przeszedł lewostronny wylew. 26 stycznia 2010 zasłabł w pokoju hotelowym i trafił do jednego z wrocławskich szpitali, gdzie wykonano mu koronarografię. Aktorowi wszczepiono rozrusznik serca. W październiku tego samego roku artysta przeszedł kolejny, nierozległy wylew. W lutym 2015 trafił do szpitala z powodu infekcji wirusowej i problemów z oddychaniem. Miesiąc później został ponownie hospitalizowany po tym jak doznał trzeciego wylewu, po którym został sparaliżowany i praktycznie stracił mowę i od tej pory poruszał się na wózku inwalidzkim. Zaprzestał wtedy występów gościnnych w serialu Świat według Kiepskich.

29 lutego 2016 w Teatrze Kamienica odbył się koncert charytatywny na rzecz Bohdana Smolenia. Zebrane pieniądze zostały przeznaczone na rehabilitację artysty. Zaplanowano również podobne koncerty, m.in. we Wrocławiu i Krakowie. Od marca 2016 aktor przebywał w bydgoskim ośrodku rehabilitacyjnym dla osób po udarach. W kwietniu 2016 w szpitalu w Bydgoszczy przeszedł kolejny udar, po którym ponownie stracił mowę i doznał paraliżu.

20 maja 2009 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

3 czerwca 2012 odebrał Order Ecce Homo.

8 lutego 2014 w ramach plebiscytu „Gwiazdy Dobroczynności” odebrał wyróżnienie w kategorii „Własna działalność społeczna”.

Filmografia

Aktor

• Filip z konopi (1981) jako robotnik
• Kochankowie mojej mamy (1985) jako Stasio
• Cesarskie cięcie (1987) jako Komol
• Pan Kleks w kosmosie (1988) – dwie role: jako kierowca Jarząbek i Gubernator Manuel Karmello de Bazar
• Świat według Kiepskich (1999) – jako Listonosz Edzio, szatan, zakonnica
• To my (2000) jako ojciec „Borsuka”

Aktor gościnnie

• 13 posterunek (1997–1998) jako Dzięcioł
• 13 posterunek 2 (2000) jako Dzieciorób
• Niania odc. 56 (2007) jako Celestyn

Polski dubbing

• 7 krasnoludków – historia prawdziwa (7 Zwerge) (2004) jako Mądry Bogdan
• 7 krasnoludków: Las to za mało – historia jeszcze prawdziwsza (7 Zwerge 2) (2007) jako Inteligentny Bogdan

Dyskografia

• Rzężenia Smolenia, wydany także pod nazwami Śpiewam piosenki, Dzieła wybrane cz. I i Mężczyzną być (1988)
• Rzężę po raz drugi, spłacę wasze długi
• Stawiam wciąż na Lecha
• Szalałeś, szalałeś (1995)
• Widziały gały co brały (1996)
• Jubileusz, czyli 50 lat wątroby Bohdana Smolenia (1997)
• 6 dni z życia kolonisty (2003)
• Aaa tam cicho być... (2004)
• Na chorobowym (2004)

Odznaczenia i nagrody

• Złoty Krzyż Zasługi (1997)
• Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2009)
• Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia (1987)
• Główna nagroda na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za monolog „Aaa tam, cicho być!”
• Główna nagroda na festiwalu FAMA (wraz z zespołem „Pod Budą”, 1972)
• Order Ecce Homo (2012)