Barbara Zdunk (Sdunk) (ur. 1769, zm. 21 sierpnia 1811) – ostatnia osoba stracona w Europie na stosie.

Zdunk, nieszczęśliwie zakochana w dwudziestodwuletnim mężczyźnie (parobek Jakob Auster), została oskarżona o wzniecenie z zemsty pożaru, który wybuchł w Reszlu w nocy z 16 na 17 września 1807 roku. Aresztowana została oskarżona o wywołanie pożarów za pomocą czarów i sąd miejski skazał ją na śmierć na stosie. Oskarżenia i skazanie Zdunk wywołało wiele kontrowersji - możliwe było, że Zdunk była upośledzona umysłowo, a w rzeczywistości Reszel podpalili polscy żołnierze armii napoleońskiej - i jej sprawa przeszła przez wszystkie instancje sądownictwa pruskiego, aż do króla Fryderyka Wilhelma III Pruskiego, który ostatecznie wyrok zatwierdził. 21 sierpnia 1811 Zdunk została spalona na ostatnim w Europie stosie. Według niektórych przekazów, Zdunk została uduszona przez kata jeszcze przed podłożeniem ognia, aby oszczędzić jej cierpień.

Według ówczesnego pruskiego kodeksu karnego, czarnoksięstwo nie było karalne.