Artur Górski (ur. 30 stycznia 1970 w Warszawie, zm. 1 kwietnia 2016) – polski polityk, nauczyciel akademicki, publicysta, dziennikarz, politolog, poseł na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji.

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1994 ukończył studia na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na kierunku politologia i nauki społeczne. W 1998 uzyskał na tej uczelni stopień doktora nauk humanistycznych. Podczas studiów doktoranckich wstąpił do korporacji akademickiej Respublica.

Od 1995 do 1997 był dziennikarzem redakcji politycznej i zespołu politycznego redakcji krajowej Polskiej Agencji Prasowej. W 1998 zajmował stanowisko redaktora naczelnego „Naszego Dziennika”.

Od 1999 pracował w administracji rządowej. W tym samym roku pełnił funkcję szefa gabinetu politycznego ministra-członka Rady Ministrów, Ryszarda Czarneckiego. Od 1999 do 2001 był doradcą Prezesa Rady Ministrów, następnie dyrektorem sekretariatu Gabinetu Politycznego Premiera.

W okresie 1999–2000 pełnił funkcje doradcy zarządu Polskiej Agencji Prasowej. W 2002 wybrano go do rady dzielnicy Mokotów. W 2003 został zatrudniony w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Warszawie, początkowo jako kierownik Wydziału Organizacji i Nadzoru, następnie jako kierownik Wydziału Kontroli Wewnętrznej.

Od lutego 2001 prowadził działalność naukowo-dydaktyczną jako wykładowca na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W lutym 2002 został adiunktem w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego. Od 2002 do 2003 był również adiunktem w Warszawskiej Szkole Zarządzania – Szkole Wyższej. Jest autorem publikacji z dziedziny historii, historii idei i nauk politycznych. Pisał dla m.in. „Myśli Polskiej”, „Najwyższego Czasu”, „Nowego Państwa” i „Naszej Polski”.

Działalność polityczna

Należy do Akcji Katolickiej. Był redaktorem naczelnym kwartalnika „Pro Fide, Rege et Lege” oraz od 1988 do 2004 prezesem Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. W latach 2001–2002 zasiadał w radzie politycznej Przymierza Prawicy. Od 2002 należy do Prawa i Sprawiedliwości (także jako członek rady politycznej).

W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany do Sejmu z listy PiS w okręgu warszawskim. W Sejmie V kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Parlamentarnego na rzecz Przywrócenia Autorytetu Władzy, w którym znaleźli się przedstawiciele ugrupowań o „konserwatywnych tradycjach” (określenie użyte przez samego Artura Górskiego): PiS i LPR. Był jednym z inicjatorów projektu uchwały sejmowej mającej na celu intronizację w Polsce Chrystusa Króla.

Od 2006 do 2007 zajmował stanowisko prezesa Warszawskiego Towarzystwa Hokejowego „Sokół”, drugoligowego klubu hokeja na trawie. Od lipca 2007 do marca 2009 zasiadał w Radzie Służby Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów, 2 kwietnia 2009 został powołany na członka Rady Służby Cywilnej. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 3070 głosów. W wyborach parlamentarnych w 2011 uzyskał po raz kolejny reelekcję liczbą 4762 głosów. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startował z listy PiS w okręgu nr 4 Warszawa I i nie uzyskał mandatu europosła, zdobywając 5689 głosów.

W 2015 został natomiast ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 6262 głosy.

Zmarł 1 kwietnia 2016 z powodu białaczki.

Wybrane publikacje

• O autorytet władzy, Warszawa 1990
• Myśli reakcyjne, Warszawa 1994
• Władza polityczna w myśli Stanisława Cata-Mackiewicza, Kraków 1999
• Na prawicowym posterunku, Warszawa 2008