Apolinary Michajłowicz Wasniecow (ros. Аполлинарий Михайлович Васнецов) (ur. 6 sierpnia/25 lipca 1856 we wsi Riabowo koło Wiatki, zm. 23 stycznia 1933 w Moskwie) – rosyjski malarz, historyk sztuki, brat Wiktora Wasniecowa.

Urodził się w wielodzietnej rodzinie prawosławnego duchownego. W wieku trzynastu lat został zupełnym sierotą. Został przyjęty do seminarium duchownego w Wiatce (od r. 1934 Kirow). Jednocześnie został uczniem przebywającego we Wiatce na zesłaniu polskiego malarza Michała Elwiro Andriollego.

Po ukończeniu seminarium duchownego za radą starszego brata Wiktora zamieszkał w latach 1872 - 1875 w Petersburgu, gdzie uczył się malarstwa u brata oraz u malarzy Wasilija Polenowa, Ilii Riepina i rzeźbiarza Marka Antokolskiego.

Pragnąc poświęcić się oświacie ludowej, Wasniecow nie skorzystał z możliwości studiów na petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych i w roku 1875 został nauczycielem we wsi Bystrica guberni orłowskiej. Po trzech latach, rozczarowany, wyjechał do brata mieszkającego w Moskwie i całkowicie poświęcił się malarstwu.

Od roku 1883 Apolinary Wasniecow zaczął uczestniczyć w wystawach grupy Pieriedwiżników.

W latach 1885-1886 Wasniecow podróżował po Rosji i Ukrainie, a w roku 1898 po Francji, Włoszech i Niemczech.

W roku 1900 został członkiem petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych.

W latach 1901-1918 prowadził klasę malarstwa pejzażowego w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Budownictwa.

W roku 1918 kierował Komisją Badań Dawnej Moskwy.

• 

  Dom Towarzystwa Archeologicznego

   

• 

  Targowisko w Nowgorodzie

   

• 

  Obrona Moskwy obleganej przez chana Tochtamysza

   

• Kramy z książkami