Antoni Opolski
- Data urodzenia:
- 11.06.1913
- Data śmierci:
- 17.03.2014
- Data pogrzebu :
- 22.03.2014
- Długość życia:
- 100
- Days since birth:
- 40504
- Years since birth:
- 110
- Dni od śmierci:
- 3700
- Lata od śmierci:
- 10
- Kategorie:
- astronom, fizyk, ofiara nazizmu, pedagog, nauczyciel, rektor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Wrocław, Cmentarz Grabiszyński
Antoni Opolski (ur. 11 czerwca 1913 w Rozwadowie, zm. 17 marca 2014 we Wrocławiu) – polski fizyk, specjalizujący się w astronomii i astrofizyce.
Pochodził z Małopolski Wschodniej. Po ukończeniu gimnazjum w Buczaczu rozpoczął studia fizyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Jeszcze przed wojną uzyskał na tej uczelni stopień naukowy doktora. Podczas kampanii wrześniowej (1 września – 5 października 1939) trafił do niewoli niemieckiej, będąc więzionym w oflagach w Arnswalde i Gross Born.
Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał na stałe we Wrocławiu, gdzie podjął pracę w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Wrocławskiego.
W latach 1952–1976 wykładał również na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, gdzie piastował w latach 1959–1961 funkcję rektora. Przyczynił się do powstania na opolskiej uczelni pracowni spektroskopii plazmy, inicjując na tej uczelni badania z zakresu spektroskopii atomowej. W 1960 r. ukończono główny gmach WSP przy ul. Oleskiej. Zrezygnował z kierowania uczelnią w 1961 roku, poświęcając się dalszej pracy naukowej.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.