Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz (ur. 11 maja 1963 w Jarosławiu, zm. 21 marca 2008 w Warszawie) – polski prawnik i polityk, poseł na Sejm I kadencji, senator IV, VI i VII kadencji.

Ukończył studia na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w 2005 uzyskał stopień doktora nauk prawnych. Pisał książki historyczne oraz powieści science-fiction.

Od 1981 należał do Konfederacji Polski Niepodległej, był m.in. wiceprzewodniczącym i członkiem rady programowej partii. Działał w strukturach podziemnej KPN i „Solidarności”. W latach 1982–1989 był zatrzymywany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Współpracował z prasą podziemną, m.in. „Pobudką”, „Gazetą Polską KPN”, „Czarno na Białym”.

Sprawował mandat posła na Sejm I kadencji (1991–1993) z listy KPN. Od 1994 do 1997 pełnił funkcję wiceburmistrza Jarosławia. Działał m.in. na rzecz powstania Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Jarosławiu oraz podobnych szkół w Przemyślu, Krośnie (PWSZ im. Stanisława Pigonia), Sanoku (PWSZ im. Jana Grodka) i PWSZ w Tarnowie. Członek Rady Programowej TV Polonia, członek honorowy Związku Sybiraków.

Od 1997 do 2001 zasiadał w Senacie IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 kandydował do Sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy, a w 2004 do Parlamentu Europejskiego z listy Narodowego Komitetu Wyborczego Wyborców. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany senatorem VI kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu krośnieńskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci uzyskał mandat senatorski, otrzymując 129 957 głosów.

19 marca 2008 Andrzej Mazurkiewicz zasłabł. Zdiagnozowano u niego pękniecie tętniaka aorty. Został przewieziony do kliniki w Aninie, gdzie zmarł dwa dni później po zabiegu operacji kardiochirurgicznej, nie wybudzając się z narkozy. 26 marca 2008 został pochowany na Starym Cmentarzu w Jarosławiu. Prezydent Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Po jego śmierci w okręgu krośnieńskim 22 czerwca 2008 zostały przeprowadzone wybory uzupełniające, które wygrał Stanisław Zając.

Wybrane publikacje

• Czarny Piotruś (1989)
• Piotr I, Katarzyna I – historia nieznana (1996)
• Upadek aniołów (1997)
• Anioły śmierci (1999)
• Zemsta aniołów (2006)