Andrzej Malewski (ur. 21 listopada 1929 w Warszawie, zm. 11 grudnia 1963) – polski metodolog nauk społecznych, szczególnie w zakresie socjologii, psychologii społecznej, historii oraz ekonomii. Był także psychologiem społecznym i socjologiem działającym naukowo w okresie po październiku 1956.

Andrzej Malewski urodził się w Warszawie 21 listopada 1929 jako syn Leona i Heleny ze Stopczańskich. Był uczestnikiem powstania warszawskiego jako najmłodszy żołnierz batalionu "Parasol". W wieku 15 lat został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie ukończył Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu uzyskawszy tytuł magistra nauk ekonomiczno–politycznych oraz nauk humanistycznych w zakresie socjologii (1950). Na tymże uniwersytecie był asystentem i doktorantem w Katedrze Historii Filozofii u prof. T. Szczurkiewicza, a następnie starszym asystentem w Katedrze Logiki u prof. K. Ajdukiewicza (do 1956). Współpracował także z J. Topolskim w zakresie metodologii nauk historycznych. W 1956 został pracownikiem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN i pracował w Zakładzie Teorii Kultury i Przemian Społecznych pod kierunkiem prof. S. Ossowskiego. Doktoryzował się w 1958.

Przebywał w USA w latach 1959–1960, gdzie kontaktował się z G. Homansem. Od roku 1960. był członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma Studia Socjologiczne. W 1961 r. został kierownikiem Pracowni Psychologii Społecznej w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Wiele publikacji ukazało się również na Zachodzie. Zmarł w tragicznych okolicznościach 11 grudnia 1963.

Jedną z bardziej znanych prac Malewskiego jest O nowy kształt nauk społecznych (1975).