Andrzej Zygmunt Hrynkiewicz, (ur. 29 maja 1925 w Wilnie, zm. 13 października 2016 w Krakowie) – polski fizyk, w czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej, aresztowany w 1944, zesłany do obozu pracy w kopalni węgla w Donbasie.

Od 1961 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1969-1971 dyrektor Instytutu Fizyki tamże. W latach 1969-1976 dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej w Krakowie, w latach 1966-1968 wicedyrektor Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej. Od 1969 członek PAN, od 1989 - PAU. Prowadził prace w zakresie spektroskopii jądrowej i zastosowań metod jądrowych w badaniach skondensowanej fazy materii, wprowadził w Polsce metody magnetycznego rezonansu jądrowego, zaburzonych korelacji kierunkowych promieniowania γ i spektroskopii mössbauerowskiej, zajmował się też popularyzacją energetyki jądrowej. 19 lutego 2002 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wcześniej tę samą godność otrzymał 20 października 1999 od krakowskiej AGH.

Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 9 czerwca 2005 "w uznaniu wybitnych zasług dla nauki polskiej, za osiągnięcia w pracy badawczej w dziedzinie energetyki jądrowej" został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.