Andrzej Hiolski (ur. 1 stycznia 1922 we Lwowie, zm. 26 lutego 2000 w Krakowie) – polski śpiewak operowy, baryton.

Absolwent VI Gimnazjum im. Stanisława Staszica we Lwowie. Studia wokalne rozpoczął w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie pod kierunkiem Heleny Oleskiej i Adama Didura. W czasie wojny pracował fizycznie, m.in. jako stolarz. Wyjechał ze Lwowa w 1944, przed ponownym wkroczeniem wojsk sowieckich.

Zadebiutował rolą Janusza w Halce Stanisława Moniuszki wystawionej 25 listopada 1944 w krakowskim Teatrze Starym. Śpiewał na różnych scenach operowych świata. Stworzył kreacje wokalne i aktorskie jako:

• Scarpia w Tosce,
• Miecznik w Strasznym dworze,
• Germont w Traviacie,
• Marceli w Cyganerii,
• Hrabia di Luna w Trubadurze,
• Sharpless w Madame Butterfly,
• Figaro w Cyruliku sewilskim,
• Jago w Otellu,
• Posa w Don Carlosie.

Wykonywał również pieśni: Franza Schuberta, Roberta Schumanna, Hugo Wolfa, Gustava Mahlera, Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Mieczysława Karłowicza, Jana Karola Galla i Stanisława Niewiadomskiego.

Wystąpił również w Teatrze Telewizji, w spektaklu Krakowiacy i Górale wg Wojciecha Bogusławskiego w reż. Krzysztofa Kolbergera (1993).