Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé (ur. 4 lipca 1926 w Buenos Aires, Argentyna, zm. 7 lipca 2014 w Madrycie) – argentyński piłkarz, uznawany za jednego z najwybitniejszych w historii. Występował na pozycji środkowego napastnika, rzadziej w pomocy. Także trener.

Legenda Realu Madryt, w barwach którego grał w latach 1953-1964, wcześniej gracz argentyńskich Club Atlético River Plate i Club Atlético Huracán, kolumbijskiego Club Deportivo Los Millonarios, zaś na zakończenie kariery – Espanyolu Barcelona.

Di Stéfano grał w reprezentacjach trzech krajów. Argentyny (6 meczów i 6 bramek w grudniu 1947 roku – zwycięstwo w Copa América 1947) oraz Hiszpanii – 31 występów i 23 gole. Niektóre źródła wspominają o czterech meczach Di Stéfano w barwach reprezentacji Kolumbii, jednak federacja piłkarska tego kraju była wówczas zawieszona i drużyny z tego kraju nie rozgrywały oficjalnych spotkań międzynarodowych.

Najlepszy okres w karierze Di Stéfano spędził w madryckim Realu. Był niekwestionowanym liderem drużyny, która pięciokrotnie z rzędu sięgała po Puchar Europy. Z nim w składzie Real Madryt zwyciężył w pierwszej edycji Pucharu Interkontynentalnego, w dwumeczu pokonując (0:0 i 5:1) urugwajski Club Nacional de Football, ośmiokrotnie triumfował w mistrzostwach Hiszpanii, a w 1962 roku zdobył puchar tego kraju. Di Stéfano pięć razy zdobył koronę króla strzelców hiszpańskiej ekstraklasy. W latach 1957 i 1959 zdobywca Złotej Piłki francuskiego magazynu France Football dla najlepszego piłkarza Europy. W 2004 trafił na honorową listę najwybitniejszych żyjących piłkarzy, opracowaną przez Pelégo na 100-lecie FIFA (tzw. FIFA 100). Z okazji 50-lecia UEFA (1954–2003) w listopadzie 2003 został wybranym najlepszym piłkarzem hiszpańskim.

Później trener, także w Realu. Największy sukces na tym polu osiągnął jednak z Valencią, zwyciężając w 1980 roku w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów.

Były honorowy prezes Realu Madryt. 5 lipca 2014, dzień po swoich 88 urodzinach, doznał zawału. Zmarł 7 lipca 2014 roku w Madrycie w wyniku komplikacji pozawałowych.

Kluby jako trener

• Boca Juniors (Argentyna)
• Valencia CF (Hiszpania)
• River Plate (Argentyna)
• Real Madryt (Hiszpania)

Sukcesy

• Mistrz Argentyny 1947
• Copa América 1947
• Mistrz Kolumbii 1951, 1952, 1953
• Mistrz Hiszpanii 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964
• Puchar Hiszpanii – 1962
• Puchar Mistrzów – 1956, 1957, 1958, 1959, 1960
• Puchar Interkontynentalny – 1960

• Do 2005 roku najlepszy strzelec w dziejach Pucharu Mistrzów – 49 goli
• Czwarty strzelec Primera División – 227 goli
• Reprezentacja Argentyny – 6 meczów, 6 goli
• Reprezentacja Kolumbii – 4 mecze, 0 goli (mecze nigdy nie uznane przez FIFA za oficjalne)
• Reprezentacja Hiszpanii – 31 meczów, 23 gole
• Wicekról strzelców Copa América 1947
• Najlepszy w plebiscycie „France Football” piłkarz Europy 1957 i 1959