Aldo Moro (ur. 23 września 1916 w Maglie, zm. prawdopodobnie 9 maja 1978 w Rzymie) – włoski polityk, prawnik; profesor uniwersytetu w Bari.

Jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, od roku 1959 sekretarz generalny, od 1976 przewodniczący Krajowej Rady. Od 1946 roku deputowany; członek komisji Zgromadzenia Konstytucyjnego chrześcijańskich demokratów, w latach 1955–1957 minister sprawiedliwości, następnie do 1959 roku minister oświaty. W latach 1969–1970 i 1973–1974 minister spraw zagranicznych. Od lutego do lipca 1976 roku minister spraw wewnętrznych. W latach 1963–1968 i 1974–1976 premier.

Porwany 16 marca 1978 roku przez terrorystów z Czerwonych Brygad. W jego uwolnienie zaangażował się m.in. ówczesny papież Paweł VI. Ostatecznie Moro został zamordowany. Jego ciało znaleziono pozostawione w bagażniku jednego z samochodów zaparkowanych w centrum Rzymu, wskazanym przez Romano Prodiego. Prodi powoływał się przy tym na "seans spirytystyczny", co wzbudziło wiele wątpliwości dotyczących faktycznego źródła informacji. Wątpliwości te powróciły po oskarżeniu Prodiego o współpracę z KGB w latach dziewięćdziesiątych XX wieku i ponownie w 2005 roku.

Postawiony przed sądem przywódca Czerwonych Brygad Mario Moretti przyznał się do winy i został skazany za morderstwo Moro na sześciokrotne dożywocie, jednak więzienie opuścił w 1994 roku.