Adela Jackowicz-Korczyńska jest bohaterem harcerstwa, ruchu oporu oraz edukacji i wychowania w trudnych latach okupacji niemieckiej oraz zniewolenia komunistycznego po wojnie. Historia jednego życia osnuta na kanwie wydarzeń XX wieku pasjonuje i zmusza do zadumy. Bardzo wielu z nas - z pokolenia Kolumbów, ale i tych wychowanych w pokoju – do dziś przeżywa tragedię Polaków w latach wojny i okupacji, także ich późniejszą, często dramatyczną,jednak pełną determinacji postawę, by zlikwidować w ojczyźnie system komunistyczny. Ponure wspomnienia często ubarwione niedoskonałością pamięci, bliskie sercu, nie mogą ulecieć wraz z upływającym czasem. Dlatego wszelkie starania dążące do ukazania prawdy o ludziach i wydarzeniach „czasów pogardy” są ważne i potrzebne. Życie i czyny Adeli Korczyńskiej, harcerki, nauczycielki, znaczącej postaci w Armii Krajowej na Śląsku, mają swoją wielką wymowę – są wcieleniem najwyższych wartości ludzkich. Dzisiejsza uroczystość to cenny przyczynek do poznania historii trudnej i skomplikowanej, której starsi byli świadkami i uczestnikami, a młode pokolenie winno ją poznać z przekazu ojców i dziadów. Zarys biografii Praca zawodowa i społeczna Adela Stanisława Korczyńska urodziła się w Krakowie 8 maja 1912 roku. Jako szesnastoletnia dziewczyna wraz z rodzicami, Janem i Wiktorią, przybyła do Katowic – Ligoty i odtąd (1928r.) całe Jej życie związane będzie z Górnym Śląskiem i Katowicami. W 1931 roku ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Nowej Wsi (Wirku) i podjęła pracę w szkole podstawowej w Nakle Śląskim. Tu poznała Ślązaków, ludzi, wśród których żyła pamięć o niedawnych powstaniach. Spędziła z nimi półtora roku. Już więcej nie opuściła Ligoty. W 1963 roku z bardzo dobrym wynikiem uzyskała dyplom Studium Nauczycielskiego ZNP na kierunku społeczno – oświatowym z historią.

Źródło: janekjk