Adam Hollanek (ur. 4 października 1922 we Lwowie, zm. 28 lipca 1998 w Zakopanem) – polski pisarz i publicysta, autor utworów sensacyjnych i fantastycznonaukowych. Współzałożyciel miesięcznika "Fantastyka" – pierwszego tego typu czasopisma w całym bloku wschodnim.

Życiorys

Od urodzenia mieszkał we Lwowie, tam uczęszczał do III gimnazjum im. Stefana Batorego, gdzie angażował się w życie kulturalne szkoły: organizował koło literackie i teatralne, założył gazetkę szkolną "Nurtem Skamandra".

W czasie okupacji Lwowa karmił wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. Po zdaniu matury studiował w Studiu Aktorskim Teatru Polskiego, także uczestniczył w konspiracyjnych wieczorach literackich. Gdy Lwów został zajęty przez ZSRR, współpracując z teatrem, zorganizował – pierwsze po wojnie – wystawienie Warszawianki Wyspiańskiego. Debiutował w "Żołnierzu Polskim".

Po ekspatriacji do Krakowa, gdzie przybywała wówczas matka po powstaniu warszawskim, w którym zginęli ojciec i brat, studiował anglistykę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1945-46 pracował jako dyrektor programowy Polskiego Radia w Krakowie. W latach 1948-49 – praca w Głosie Anglii. Potem po odsunięciu od możliwości zarobkowania publikował pod licznymi pseudonimami m.in. w "Gazecie Krakowskiej" oraz Dzienniku Polskim. Po przeprowadzce do Warszawy w roku 1970 – w "Trybunie Ludu".

Założyciel i redaktor naczelny w 1956 tygodnika "Zdarzenia", 1982 miesięcznika "Fantastyka", 1990 miesięcznika "Nie z tej ziemi". W roku 1990 odszedł ze stanowiska redaktora naczelnego "Fantastyki" (później: "Nowej Fantastyki"), lecz pozostał jej stałym felietonistą. Autor ponad 30 powieści i książek popularnonaukowych. Jako pisarz fantastycznonaukowy debiutował w 1958 powieścią Katastrofa na "Słońcu Antarktydy".

Pod koniec życia aktywnie wspierał i uczestniczył w działaniach Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Wschodnich. Zmarł w wieku 75 lat na wakacjach w Zakopanem. Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie.

Nagrody

• Nagroda Prezydenta World SF Prof. Organisation za Fantastykę i zasługi dla gatunku pisarskiego (1978)
• Nagroda Polskiej Akademii Nauk za popularyzowanie nauki (1986)
• Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Nagroda dla najlepszego pisarza SF Europejskiego Stowarzyszenia SF (1987)

Ważniejsze utwory

• Katastrofa na "Słońcu Antarktydy" (1958)
• Zbrodnia wielkiego człowieka (1960)
• Jeszcze trochę pożyć (1980)
• Olśnienie (1982)
• Kochać bez skóry (1983)
• Ja z Łyczakowa
• Księżna z Florencji (1988)
• Pacałycha – (1996)
• Mudrahela: Tragiczna opowieść lwowska (1997)

• Plaża w Europie (Wydawnictwo Literackie, 1967)
• Muzyka dla was, chłopcy (1975; opowiadania: Bart Szesnaście, Skasować drugie ja, Za wszelką cenę powrócić, Muzyka dla was, chłopcy)
• Ukochany z Księżyca (1979; opowiadania: Ukochany z Księżyca, Jak koń trojański, Punkt, Aparat też chce żyć, Oni już tu są, Łazarzu wstań)
• Bandyci i policjanci (Czytelnik, 1982)
• Skasować drugie ja (1989; opowiadania: Każdy może być Faustem, Skasować drugie ja, Jak koń trojański, Nie można go spalić, Muzyka dla was, chłopcy)
• Pies musi wystrzelić (Świat Książki, 2009)

• Węgiel nasze czarne złoto (1954)
• Niewidzialne armie kapitulują (1954)
• Sprzedam śmierć (1961)
• Skóra jaszczurcza (1965)
• Lewooki cyklop (1966)
• Nieśmiertelność na zamówienie (1973)
• Sposób na niewiadome (1978)

• Geniusz na miarę epoki ("Fantastyka" 3/86)
• A jednak romantyzm ("Fantastyka" 2/88)

• Pokuty (1987)
• Ja – koń, ja Żyd (1995)
• Landszafty (1996)