Adam Bielański (herbu Lewart; ur. 14 grudnia 1912 w Krakowie, zm. 4 września 2016) – polski chemik, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej, a następnie Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, członek czynny PAU, przewodniczący honorowy Komitetu Chemii PAN. Od roku 1983 pracował w Instytucie Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN w Krakowie, gdzie był kierownikiem grupy badawczej „Chemiczne i katalityczne własności stałych heteropolikwasów”.

Był autorem prac i artykułów naukowych dotyczących chemii, szczególnie katalizy chemicznej. Autor podręczników akademickich z zakresu chemii fizycznej i nieorganicznej, w szczególności wielokrotnie wznawianej „Chemii ogólnej i nieorganicznej”, którą w roku 1984 zastąpiły „Podstawy chemii nieorganicznej”. Podręcznik ten stanowi podstawę nauczania chemii nieorganicznej na wielu polskich uczelniach.

Kierowane projekty badawcze MNiSW:

• „Dodekaheteropolikwasy jako katalizatory procesów elektrofilowej addycji do olefin” (1998–2001)
• „Synteza eterów trzeciorzędowych na heteropolikwasach typu Dawsona jako katalizatorach” (2002–2005)

Wyróżnienia i nagrody

• 1982: Medal Jędrzeja Śniadeckiego
• 1983: doctor honoris causa AGH
• 1991: Medal Jana Harabaszewskiego
• 2001: doctor honoris causa UWr
• 2009: profesor honorowy UJ
• 2012: Nagroda im. Erazma i Anny Jerzmanowskich

Rodzina

Syn Adama Bielańskiego (1881–1964); brat Władysława Bielańskiego (1911–1982), profesora biologii i Zofii Bielańskiej-Osuchowskiej (ur. 1919), profesor nauk przyrodniczych.