Edward Jaworski (ur. 18 maja 1920 w Trzebini, zm. 26 września 2012 w Zielonej Górze) – podpułkownik pilot Wojska Polskiego.

Urodził się 18 maja 1920 w Trzebini koło Krakowa, w rodzinie Franciszka i Wiktorii z Głowackich. Ukończył Szkołę Powszechną w Trzebini, a w 1938 złożył maturę w gimnazjum w Chrzanowie.

Jako harcerz odbył teoretyczne szkolenie szybowcowe w Harcerskim Oddziale Szybowcowym w Trzebini. W 1937, w Wojskowym Obozie Szybowcowym w Ustianowej koło Ustrzyk Dolnych, odbył szkolenie praktyczne i zdobył licencję pilota szybowcowego kategorii A i B. W 1938 na lotnisku Aleksandrowice, w ramach przysposobienia wojskowego, ukończył kurs pilotażu na samolocie RWD-8.

30 września 1938 został powołany do służby wojskowej i skierowany na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 6 DP przy 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej w Krakowie. 2 stycznia 1939 został przeniesiony do „Szkoły Orląt”. Posiadając wcześniejsze umiejętności pilotażu trafił od razu do zaawansowanej grupy, szkolonej w przyspieszonym tempie. Do wybuchu wojny został przeszkolony jako pilot myśliwski na samolotach PWS-10 i PZL P.7.

Po rozpoczęciu II wojny światowej został ewakuowany do Rumunii i tam internowany. Internowanie trwało krótko. Wraz z innymi polskimi lotnikami na pokładzie statku „Saint Nicolas” dopłynął do Bejrutu, a stamtąd brytyjskim transportowcem „Ville de Strasbourg” 29 października dotarł do Marsylii. Został zakwaterowany w Istres i Bazie Bron pod Lyonem, gdzie odbył szkolenie na samolotach francuskich.

7 lutego 1940 wypłynął z Cherbourga do Southampton i został przydzielony do Stacji RAF w Eastchurch. Po odmowie złożenia przysięgi na wierność królowi Anglii został przeniesiony do Francji i skierowany do obozu w Bressuire. 24 czerwca 1940, po interwencji delegacji podchorążych, został ponownie ewakuowany statkiem SS Arandora Star z Jean de Luz do Liverpoolu. Przebywał w różnych bazach przechodząc szkolenie na angielskim sprzęcie lotniczym. W czasie wojny wykonał w sumie ok. 300 lotów bojowych.

W 1995 wydał swoje wspomnienia zatytułowane „Zranione skrzydło”.
W 1997 otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Trzebini.
31 stycznia 2012 Rada Miasta Zielona Góra „za przyczynienie się do sławy polskiego żołnierza i w uznaniu zasług dla Miasta” nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Zielona Góra[2]

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal za Ofiarność i Odwagę
• Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju
• Medal Pro Memoria
• Medal Lotniczy
• Medal Za udział w wojnie obronnej 1939
• Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
• Brytyjska gwiazda 1939-1945 Star
• Brytyjska gwiazda Atlantic Star
• Brytyjski Distinguished Flying Cross
• Brytyjski Defence Medal
• Brytyjski War Medal 1939-1945