Andrzej Lubomirski książę herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 22 lipca 1862 w Przeworsku, zm. 29 listopada 1953 w Jacarezinho w Brazylii) – poseł, kurator literacki, działacz gospodarczy i społeczny. Trzeci i ostatni Ordynat Przeworski.

Syn Jerzego Henryka, brat Kazimierza polityka galicyjskiego, ojciec Heleny Sierakowskiej.

Był trzecim ordynatem przeworskim po swym ojcu oraz właścicielem Korczyny.

Uzyskał doktorat z prawa. Był jednym z przywódców konserwatystów galicyjskich, kurator Ossolineum we Lwowie, członek austriackiej Izby Panów od 1887 roku i prezesem Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie od 1897 r.

Posłował na sejm galicyjski od 1898, później do parlamentu wiedeńskiego od 1907 roku. W latach (1889-1901) był konserwatorem zabytków historycznych i sztuki w Galicji Zachodniej. Zasłynął jako krzewiciel przemysłu krajowego. Od 1904 roku był prezesem Ligi pomocy przemysłowej dla Galicji.

Został jednym ze wspólników fabryki cukierniczej „Dr. Jan Rucker i Sp.” we Lwowie.

W 1914 roku jako przedstawiciel Podolaków był członkiem sekcji wschodniej Naczelnego Komitetu Narodowego.

Był ekspertem delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku zajmującym się zagadnieniami gospodarczymi.