Władysław Kluger (ur. 16 stycznia 1849 w Krakowie, zm. 29 lutego 1884 w San Remo) – inżynier budowlany, podróżnik, członek Akademii Umiejętności (od 1877) i badacz kultur indiańskich.

W roku 1868 ukończył Instytut Techniczny w Krakowie, w latach 1869-1873 odbył studia techniczne w Paryżu (Ècole des Ponts et Chaussées). W latach 1874-1878 przebywał w Ameryce Południowej, gdzie dla peruwiańskiego rządu zaprojektował i wybudował transandyjską linię kolejową, drogi (Tacna - La Paz) i kanały (m.in. przeprowadził kanał irygacyjny, który umożliwił sprowadzenie wód ze wschodnich stoków Andów na zachodnie).

Kierował wyprawą naukowo-badawczą w Andy Peruwiańskie; przeprowadził badania wykopaliskowe na cmentarzysku w miejscowości Ancón. Wykładał także w Szkole Budowy Dróg i Mostów w Limie (Escuela de Ingenieres Civiles y de Minias), przez krótki czas był rektorem tamtejszej politechniki. Od 1880 roku przebywał w Krakowie; jako członek Komisji Wodociągowej miasta Krakowa opracował dwa projekty doprowadzenia wody pitnej z Regulic do Krakowa (nie zostały zrealizowane). Od 1882 roku członek redakcji Czasopisma Technicznego.

Liczne zbiory etnograficzne, antropologiczne i archeologiczne (ok. tysiąca eksponatów), które zgromadził podczas swych ekspedycji przekazał w 1876 roku w darze Muzeum Starożytności przy krakowskiej Akademii Umiejętności. Zachowany fragment tej kolekcji znajduje się obecnie w Muzeum Archeologicznym w Krakowie.

Opublikował m.in. Listy z Peruwii i Boliwii (Kraków 1877), oraz prace z dziedziny hydrauliki i wytrzymałości materiałów.

Był przybranym synem Ludwika Zieleniewskiego.

Jego syn Władysław był lekarzem i znanym kolekcjonerem.

Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym Zieleniewskich w pasie 22.