Ludwik Zieleniewski (ur. 1819 w Krakowie, zm. 1885 tamże) – konstruktor i wynalazca, przemysłowiec, pionier przemysłu maszyn i narzędzi rolniczych w Galicji, działacz społeczny.

Był synem Antoniego Zieleniewskiego, warszawskiego kowala, który przeniósł się do Krakowa. Jego brat to Michał Zieleniewski, lekarz zdrojowy w Krynicy.

Jego synowie to Leon i Edmund Zieleniewscy. Jego przybranym synem był Władysław Kluger.

Kształcił się na aptekarza. Kowalstwa uczył się w warsztacie ojca. W roku 1831, po śmierci ojca, Ludwik przejął warsztat i przekształcił go w Fabrykę Narzędzi Gospodarczo - Rolniczych i Machin Przemysłowych. Kierując fabryką stale ją unowocześniał. Od 1848 produkował maszyny rolnicze.

Był członkiem krakowskiego Towarzystwa Strzeleckiego. W roku 1857 zdobył tytuł Króla Kurkowego, a w latach 1868 i 1872 pełnił funkcję drugiego marszałka tej organizacji. W roku 1873 zostaje pierwszym marszałkiem Krakowskiego Towarzystwa Strzeleckiego. Był członkiem Rady Miejskiej Krakowa, pełnił funkcję wiceprezesa Sekcji Przemysłowej Izby Handlowej i Przemysłowej w Krakowie.

Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym w pasie 22.

Jego nazwisko nosi pierwsza w Krakowie i jedna z pierwszych w Polsce fabryka pracująca bez przerwy do naszych czasów - Zakłady Budowy Maszyn i Aparatury im. L. Zieleniewskiego.