Krystyna Niżyńska ps. Zakurzona, Krysia Zakurzona (ur. 9 czerwca 1928 we Lwowie, zm. ok. 24 września 1944 w Warszawie) – najmłodsza sanitariuszka powstania warszawskiego, harcerka Szarych Szeregów. Córka Leopolda.

Podczas okupacji Krysia Niżyńska należała do 4 Warszawskiej Drużyny Szarych Szeregów "Knieje". Była również uczennicą tajnych kompletów, będąc jednocześnie zatrudnioną w zakładzie krawieckim. W pierwszym miesiącu powstania warszawskiego była łączniczką w harcerskim patrolu utrzymującym łączność Śródmieścia z Żoliborzem. 6 września została przydzielona do I plutonu „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu "Zośka" jako sanitariuszka. Po jednym z bombardowań, przysypana pyłem i gruzem, krzyknęła do innych sanitariuszek: Ratujcie tamte, mnie nic nie jest, ja jestem tylko zakurzona! – stąd wziął się jej pseudonim. Po upadku Czerniakowa dostała się do niewoli i została zamordowana przez Niemców. Dokładna data jej śmierci nie jest znana, ostatni raz widziano ją żywą 24 września 1944, w okolicy kościoła św. Wojciecha przy ul. Wolskiej. Miała wtedy nieco ponad 16 lat.

W dniu 24 września 2006 została patronką Szpitala Ginekologiczno–Położniczego przy ul. Inflanckiej w Warszawie. Inicjatorką wyboru Krysi na patronkę szpitala była Barbara Wachowicz, autorka cyklu książkowego "Wierna rzeka harcerstwa". Na uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej patronce oraz harcerski kominek pamięci, odbywający się w auli szpitala, przybyli m.in. kombatanci – żołnierze batalionu "Zośka" oraz władze Miasta Stołecznego Warszawy. Związek Harcerstwa Polskiego reprezentował przewodniczący ZHP hm. Andrzej Borodzik oraz drużyny harcerskie z całego kraju.