Marek Tomasz Zahajkiewicz (ur. 18 lutego 1934 w Borysławiu, zm. 25 lipca 2015 w Lublinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, historyk Kościoła, profesor.

Ukończył studia specjalistyczne z historii Kościoła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1967 uzyskał doktorat, w 1977 habilitację, w 1991 tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1992 tytuł profesora zwyczajnego.

Święcenia kapłańskie otrzymał 22 grudnia 1956. Od 1965 zatrudniony na KUL. Od 1985 dyrektor Ośrodka Archiwów, Bibliotek i Muzeów Kościelnych, od 1987 członek Komisji Episkopatu Polski ds. Sztuki Kościelnej.

W swojej pracy naukowej podejmuje zagadnienia z zakresu dziejów wewnętrznych kościoła w średniowieczu, życia liturgicznego, średniowiecznej teologii, tendencji reformacji Kościoła.

W 2006 ukazała się Księga pamiątkowa pt. "Historia świadectwem czasów" wydana z okazji 50-lecia święceń kapłańskich i 50-lecia pracy dydaktycznej ks. Marka Tomasza Zahajkiewicza zawierająca obszerną biografię księdza i jego dorobku naukowego.

Wybrane publikacje

• Msza św. w Polsce do Soboru Trydenckiego w świetle rodzimych komentarzy "Expositiones missae", Warszawa 1971
• "Tractatus sacerdotalis" Mikołaja z Błonia na tle teologii przełomu wieku XIV i XV, Lublin 1979
• Diecezja lubelska, Lublin 1985
• Chrzest Litwy, Lublin 1990