Kazimierz Władysław Kumaniecki (ur. 26 czerwca 1880 w Radziechowie koło Sokala, zm. 1 lipca 1941 w Krakowie) – polski prawnik, myśliciel polityczny, specjalista w dziedzinie prawa administracyjnego, minister w rządach II Rzeczypospolitej.

Urodził się w rodzinie urzędniczej. Gimnazjum ukończył w Złoczowie, a studia prawnicze i filozoficzne odbywał na UJ w Krakowie, uzupełniające z prawa natomiast w Monachium. Od 1917 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1922 minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Juliana Nowaka.

W 1932 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a w 1936 Złotym Krzyżem Zasługi.

Ojciec Kazimierza Feliksa Kumanieckiego.

Wbrane prace

• Akt administracyjny (1913),
• Ustrój władz samorządowych na ziemiach Polski w zarysie (1921)
• Odbudowa państwowości polskiej. (1924).
• W poszukiwaniu suwerena. Wybór pism. (red. B. Szlachta, M. Zakrzewski), (2006)