Ewa Skarżanka (ur. 11 czerwca 1944 w Wilnie, zm. 15 marca 2005 w Warszawie) – polska aktorka.

Córka aktorki Hanki Skarżanki, urodziła się na terenie okupowanej Polski w Wilnie. Edukację rozpoczęła w szkole muzycznej. Po maturze przyjęta została na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, który ukończyła w 1967.

Po studiach zaangażował ją dyr. Jerzy Kreczmar do Teatru Polskiego. Debiutowała rolą Lukrceji w "Mandragorze" Machiavellego w reżyserii Jana Kulczyńskiego na scenie Kameralnej Teatru Polskiego w dniu 30 listopada 1967. Potem na krótko związała się z Teatrem Powszechnym, gdzie grała Anielę w "Ślubach panieńskich" Aleksandra Fredry w reż. Władysława Krasnowieckiego (1969). W tym samym roku zagrała Janinę w "Ostrym dyżurze" J. Lutowskiego, w reż. Mariusza Dmochowskiego, a rok później w Teatrze Narodowym rolę Dolly w "Operze za trzy grosze" Brechta w reż. Jana Maciejewskiego i Nataszę w "Na dnie" Maksima Gorkiego w reż. Jana Maciejewskiego. Następnie zagrała u Adama Hanuszkiewicza w "Beniowskim" autorstwa Juliusza Słowackiego (1971) oraz Ewę w "Tragedii o Łazarzu i Bogaczu" u Tadeusza Minca. Grała również w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Księżniczkę w "Śnie srebrnym Salomei" Juliusza Słowackiego w reż. J. Błeszyńskiego (1972), żonę Rybaka w sztuce Jerzego Grudy "Portret dr. M. Kopernika" w reż. J. Błeszyńskiego (1973) i Florę w "Panu Geldhabie" Aleksandra Fredry w reżyserii Zdzisława Wardejna. W Zabrzu w Teatrze Nowym wcieliła się w postać tytułowej bohaterki w dramacie Augusta Strindberga "Panna Julia" w reż. swojego męża Andrzeja Przybylskiego (1974). Rok później zagrała Helenę Popową w "Niedźwiedziu" i Natalię w "Oświadczynach" autorstwa Antoniego Czechowa. Obie sztuki reżyserował Andrzej Przybylski. Grała również w Cieszynie i Katowicach. Po powrocie do Warszawy wystąpiły trudności ze znalezienie etatu dla aktorki i jej męża. Postanowiła występować z własnym programem artystycznym. Zaczęła jeździć po Polsce z monodramami i wierszami Cypriana Kamila Norwida. Występowała głównie w domach kultury. W Warszawie pojawiała się zazwyczaj w Klubie Nauczyciela na Mokotowie. W czasie stanu wojennego razem z Barbarą Hesse-Bukowską i Olgierdem Łukaszewiczem przygotowali program, który prezentowali w Archidiecezji Warszawskiej. Zmarła w wieku 60 lat. Pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.

Filmografia

• 1956: Warszawska syrena − gęsiareczka
• 1969: Polowanie na muchy − Hanka, żona Władka
• 1971: Wezwanie − Jadwiga w młodości
• 1979: Ród Gąsieniców − Marika Gąsienica, żona Franka (odc. 1)
• 1989: Odbicia (odc. 6)
• 1997–2011: Klan − portierka w Teatrze Roma
• 2000: 13 posterunek 2 − posłanka ZChN (odc. 27)
• 2001–2002: Plebania − Stasiakowa (odc. 80); kobieta na przystanku PKS (odc. 195)
• 2002–2010: Samo Życie − pielęgniarka
• 2003–2011: Na Wspólnej
• 2005: Defekt − sąsiadka Jacka
• 2005: Boża podszewka II (odc. 6)