Stefan Felsztyński (ur. 3 maja 1888 w Zagórzu, zm. 30 czerwca 1966 w Londynie) – podpułkownik Wojska Polskiego, artysta malarz.

Od 1908 do 1912 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Józefa Mehoffera, jego wykładowcami byli również Stanisław Dębicki i Teodor Axentowicz. Jako członek Polowych Drużyn Sokolich zaciągnął się w 1914 do Legionów Polskich, został przydzielony do 1 Pułku Piechoty, gdzie służył początkowo w 3 plutonie 3 szwadronu, a następnie w 3 plutonie 4 szwadronu. W 1915 awansował na dowódcę 1 plutonu 2 szwadronu i adiutanta pułku. Następnie został oficerem broni w 1 Pułku Ułanów, oficerem łącznikowym i wywiadowcą w I Brygadzie. Zaprojektował pierwszy wzór munduru noszonego przez 1 Brygadę tzw. „Beliniaków”. W październiku 1916 wygrał zorganizowany w Baranowiczach konkurs hippiczny o „Puchar Wschodu”. W Polskim Korpusie Posiłkowym był hospitantem przy 1 Pułku Artylerii.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości nie przeszedł do rezerwy, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w randze podporucznika. Został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Przeniesiony w stan spoczynku. Był przydzielony do 1 Pułk Czołgów.

Po 1921 pracował w krakowskim samorządzie miejskim, równolegle malował i tworzył witraże. Brał udział w wystawach organizowanych w Krakowie, Warszawie oraz poza granicami kraju m.in. w Kolonii, Londynie. Był członkiem Cechu Artystów Jednoróg.

Przed wybuchem II wojny światowej został zmobilizowany, brał udział w kampanii wrześniowej na wschodzie kraju, gdzie po wkroczeniu Armii Czerwonej został wzięty do niewoli przez NKWD. Oswobodzony w ramach amnestii przedostał się do organizowanej armii gen. Władysława Andersa, rozkazem z 15 stycznia 1942 został dowódcą Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej i razem z Armią przeszedł szlak bojowy.

Po zakończeniu działań wojennych znalazł się we Francji, a w 1947 przeniósł się do Londynu i tam pozostał na stałe. Poza kontynuacją twórczości malarskiej był zaangażowany w działalność organizacji kombatanckich, działał artystycznie tworząc dekoracje i grając w Teatrze Polskim ZASP w Londynie. Pisał felietony oraz recenzje teatralne i muzyczne do prasy polonijnej.

Prezydent RP na Uchodźstwie August Zaleski awansował Stefana Felsztyńskiego do stopnia podpułkownika rezerwy kawalerii. Zmarł w Londynie w wieku 78 lat.

Stefan Felsztyński tworzył obrazy w technice olejnej, najczęściej podejmowaną była tematyka alegoryczno-symboliczna oraz fantastyczno-baśniowa. Był również ilustratorem książek oraz witrażystą.

Odznaczenia

• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie