Stanisław Helsztyński (właśc. Stanisław Skorupka) (ur. 13 kwietnia 1891 w Kosowie nad Obrą, zm. 14 kwietnia 1986 w Warszawie) – polski historyk literatury, badacz m.in. twórczości Williama Szekspira. Syn Tomasza Skorupki, autora pamiętnika chłopskiego "Kto przy Obrze temu dobrze" (1967) i brat Wawrzyńca Skorupki, również pamiętnikarza chłopskiego, autora wspomnień "Moje morgi i katorgi" (1970).

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu III Gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie kształcił się w Münster i Monachium. Następnie podjął studia anglistyczne na Uniwersytecie Poznańskim.

W latach 1922-1939 pracował jako nauczyciel w gimnazjum L. Lorentza w Warszawie.

W 1926 doktoryzował się na podstawie pracy "Polskie przekłady Miltona i Pope'a". Habilitował się w 1948, tytuł profesora filologii angielskiej zdobył w 1951.

W 1930 został członkiem PEN Clubu, a w 1932 ZZLP.

W okresie drugiej wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu. Po wojnie został skierowany na Pomorze Zachodnie, gdzie pełnił funkcję kuratora Szczecińskiego Okręgu Szkolnego.

Pracował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie podjął obowiązki reorganizatora katedry anglistyki.

Twórczość

W 1923 zadebiutował książką Ks. Ignacy Skorupka. Jest autorem monografii Człowiek ze Stratfordu (1963), stanowiącej pierwsze polskie opracowanie biografii barda ze Stratford na podstawie materiałów źródłowych, współpracował z Wiadomościami Literackimi.

Oprócz pracy nad dziełami Szekspira zajmował się także twórcami Młodej Polski. Jest autorem wielu skryptów i podręczników akademickich.

Wydał dwie antologie własnych tłumaczeń poetyckich: Liryka angielska XX w. (1929) i Katoliccy poeci Anglii (1939).

Nagrody i odznaczenia

• 1948 - Szczecińska Nagroda Artystyczna za cykl reportaży "W piastowskich grodach Pomorza Zachodniego"
• 1961 - Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za serię dwunastu opowieści milenijnych.

Dzieła

• Stanisław Helsztyński, Pluton Kosynierów. Warszawa Spółdzielnia Wydawnicza, 1970, (443 str.)
• Stanisław Helsztyński, Dobranoc, miły Książę. Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971,(542 str.).
• Stanisław Helsztyński, Kronika Maura. Wielkość i upadek Piotra Włostowica. Warszawa, Instytut „Nasza Księgarnia“, 1973 ,(175 str.)
• Stanisław Helsztyński, Uczeń Amosa. Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1976, (361 str., 49 il.).
• Stanisław Helsztyński, Sekretarz królowej Zofii. Kronika Grzegorza Patronika Bieczanina. Kraków, Wyd Literackie, 1977, (203 str.)
• Stanisław Helsztyński, Apokryf śląski. Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1981, (273 str.)
• Stanisław Helsztyński, Kronika rodzinna. Autobiografia.Ludowa Księgarnia Wydawnicza, 1987, (398 str.)
• Stanisław Helsztyński: Shakespeare. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1974, s. informacje wydawcy.
• Stanisław Helsztyński: Feliks i Lucyna. Historia z życia Gostynia i Rydzyny w XVIII wieku. Warszawa: Pax, 1979, s. 181.