Maria Zbyszewska (ur. 30 kwietnia 1925 w Warszawie, zm. 9 lipca 1985 we Wrocławiu) - polska aktorka teatralna i filmowa oraz pedagog.

Była pierwszą żoną aktora Ludwika Benoit, matką aktora Mariusza Benoit.

Kariera

Aktorka teatrów w Gdyni, Poznaniu, Szczecinie i Wrocławiu. Wykładowca PWST w Krakowie.

Szerokiej publiczności była znana przede wszystkim z roli Mani Pawlak (żony Kazimierza) w filmach:

• Sami swoi
• Nie ma mocnych
• Kochaj albo rzuć

Wybrana filmografia

• 1954: Niedaleko Warszawy
• 1982: Popielec - fotografka

***

Maria Magdalena Zbyszewska urodziła się 30 kwietnia 1925 roku w Warszawie w rodzinie aktorskiej. Jej rodzicami byli Feliks Zbyszewski i Stanisława z Jordan-Winiarskich. Do wybuchu wojny w 1939 roku uczęszczała do szkoły powszechnej i gimnazjum w Zbylitowskiej Górze k. Tarnowa. Okres okupacji spędziła na Lubelszczyźnie, m.in. w Krasnymstawie. Po zdaniu małej matury na tajnych kompletach, pracowała m.in. w Instytucie Zielarskim, Monopolu Tytoniowym i w Kasie Komumalnej.

W dniu 14 lutego 1945 roku w Liceum Humanistycznym (obecnie I LO im. Władysława Jagiełly) w Krasnymstawie zdała eksternistyczny egzamin maturalny (tzw. duża matura). Kilka miesięcy później przed komisją Związku Aktorów Scen Polskich w Krakowie zdała eksternistyczny egzamin aktorski. Mimo zdobytych uprawnień i możliwości wykonywania zawodu, zdecydowała się na podjęcie nauki w Studiu Dramatycznym Iwo Galla w Krakowie (od 4 lipca 1945). Tam poznała swojego przyszłego męża, aktora Ludwika Benoit (1920-1992), z którym ślub wzięła w 1947 roku.

Od 1946 roku występowała na scenach krajowych jako aktorka dramatyczna. W latach 1946-1948 należała do zespołu aktorskiego Teatru Wybrzeże w Gdyni. W sez. 1948/49 grała w Państwowym Teatrze Polskim w Poznaniu. Tu, w październiku 1948 roku, wystąpiła w Śnie nocy letniej. W latach 1949-1956 grała w Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu (Państwowy Teatr Dolnośląski).

W 1956 latach 1956-1957 była aktorką Państwowych Teatrów Dramatycznych w Szczecinie. Wystąpiła w głównych rolach - Marii w Pastorałce Leona Schillera, i Joanny d'Arc w Skowronku Jeana Anouilha. Obie w reżyserii Ludwika Benoit.

W 1957 roku powróciła do Wrocławia. Do końca życia występowała w Teatrze Rozmaitości (Współczesnym). Była również cenionym pedagogiem. Wykładała na Wydziale Lalkarskim wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.

Wystąpiła w kilkudziesięciu filmach, najczęściej w drugoplanowych rolach. Na ekranie zadebiutowała w filmie Niedaleko Warszawy (1954). Największą popularność przyniosła jej rola Mani Pawlak w trylogii Sylwestra Chęcińskiego Sami swoi, Nie ma mocnych, Kochaj albo rzuć.

Z małżeństwa z Ludwikiem Benoit ma syna Mariusza Benoit (ur. 1950), który jest także aktorem.

Zmarła 9 lipca 1985 roku we Wrocławiu. Została pochowana na wrocławskim Cmentarzu św. Wawrzyńca (pole 6, aleja główna, grób 237).

Źródło: http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/