Stefan Matuszewski
- Дата рождения:
- 02.12.1905
- Дата смерти:
- 21.03.1985
- Продолжительность жизни:
- 79
- Дней с рождения:
- 43238
- Годы с рождения:
- 118
- Дни после смерти:
- 14274
- Годы после смерти:
- 39
- Категории:
- Государственный и компартийный деятель, Депутат
- Национальность:
- поляк
- Кладбище:
- Варшава, Воинское Повонзки (pl)
Stefan Matuszewski (ur. 2 grudnia 1905 we wsi Giżyn w pow. mławskim, zm. 21 marca 1985 w Warszawie) – działacz państwowy w okresie PRL, pedagog, z wykształcenia teolog i filozof, członek prezydium Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w 1952 roku.
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Był jednym z członków-założycieli Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
Ukończył Wydział Teologiczny UW (1930) i przyjął święcenia kapłańskie; po kilku latach (1937) zrezygnował ze stanu duchownego i został członkiem PPS, działał w środowiskach socjalistycznych oraz w Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego. Podczas II wojny światowej przebywał w ZSRR, w latach 1943–1944 w polskich jednostkach wojskowych w ZSRR.
Członek władz PPS – w latach 1944–1946 i w 1948 członek Rady Naczelnej i Centralnego Komitetu Wykonawczego, w latach 1944–1945 sekretarz CKW, w 1945 sekretarz generalny CKW, w 1945 (w późniejszych miesiącach) wiceprzewodniczący CKW, w 1948 członek Komisji Politycznej CKW oraz przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu PPS Warszawa-województwo.
W 1944 (wrzesień-grudzień) zastępca kierownika Resortu Informacji i Propagandy PKWN, w latach 1944–1946 minister informacji i propagandy. W 1948 był sekretarzem Komisji Centralnej Związków Zawodowych. Rzecznik połączenia PPS z PPR na warunkach podyktowanych przez komunistów.
Od 1948 członek PZPR, w latach 1948–1954 członek Komitetu Centralnego i zastępca członka Biura Politycznego KC, w latach 1948–1949 I sekretarz Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, a w latach 1952–1954 kierownik Wydziału Administracyjnego KC. W latach 1954–1959 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR i jej przewodniczący w latach 1954–1958. Uważany za wpływową postać wśród "natolińczyków" podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych.
W latach 1949–1952 pełnomocnik Rządu ds. walki z analfabetyzmem, w latach 1952–1957 był członkiem Rady Państwa. Od 1958 pracownik naukowo-dydaktyczny UW.
W latach 1944–1947 poseł do KRN, w latach 1952–1956 poseł na Sejm PRL I kadencji. W latach 1945–1953 przewodniczący Zarządu Głównego Towarzystwa (potem Ligi) Przyjaciół Żołnierza.
W 1946 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy i Medalem za Warszawę 1939-1945. W 1951 roku otrzymał Nagrodę Państwową III stopnia.
Источник: wikipedia.org
Нет привязок к месту
Взаимоотношения не установлены
Не указано событие