Jan Reutt ps. "Mietek" (ur. 21 grudnia 1921 w Grudziądzu, zm. 22 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca 4. drużyny w 2. kompanii "Rudy" I plutonu "Sad" batalionu "Zośka" Armii Krajowej. Syn Mieczysława.

W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracji. Należał do hufca Sad 400, który wywodził się z mokotowskiej grupy PET-u. Uczestniczył w akcji Wilanów, należał do grupy "streifa". Ukończył II turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola z piętnastą lokatą. Przeprowadzał rozpoznanie do akcji "Tłuszcz-Urle".

W powstaniu warszawskim walczył ze swoim oddziałem na Woli i Starym Mieście. Ciężko ranny, z odniesionych ran zmarł 22. dnia powstania warszawskiego w szpitalu szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej na Starym Mieście. Miał 22 lata. Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Zośka" na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.