Anna Dębska (ur. 4 sierpnia 1929 w Warszawie, zm. 16 maja 2014 w Łazach) – polska rzeźbiarka, zajmująca się rzeźbami zwierząt. Właścicielka hodowli koni arabskich. Mieszkała m.in. w Łazach Starych w gminie Łochów.

Studiowała 1949-1953 na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach profesorów Tadeusza Breyera i Mariana Wnuka. Studia ukończyła w roku 1954. Po ukończeniu studiów zajęła się rzeźbą postaci zwierząt, szczególnie koni. Od roku 1955 uczestniczyła w wystawach w kraju i za granicą.

W roku 1979 wyjechała do Stanów Zjednoczonych i pozostała w Kalifornii do roku 1995. Po powrocie zamieszkała na stałe w Łazach, gdzie stworzyła stadninę koni wyścigowych.

Rzeźby Anny Dębskiej znajdują się m.in.

• na dziedzińcu Prezydium Stołecznej Rady Narodowej w Warszawie, 1962;
• w Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie, 1965, 1966, 1969, 1971;
• przed Zamkiem Książąt Pomorskich w Słupsku, 1966;
• w Parku Zdrojowym w Busku-Zdrój, 1967;
• koło hotelu „Cracovia” w Krakowie, 1968;
• na placu Dickensa w Warszawie, 1971;
• w ośrodku sanatoryjnym dla dzieci w Zbójnej Górze koło Warszawy, 1973;
• w sanatorium w Szczawnicy, 1973;
• na Starym Mieście w Warszawie, 1973;
• w parku Sempione w Mediolanie, 1973;
• przy ul. Grójeckiej na warszawskiej Ochocie;
• a także w zbiorach muzealnych w Warszawie, Krakowie, Szczecinie, Słupsku, Bydgoszczy, Zielonej Górze, Opolu i Częstochowie.