Edward Zgłobicki (ur. 10 września 1933 w Podleszczówce w powiecie podhajeckim, zm. w maju 1996) – polski nauczyciel i parlamentarzysta związany z Dolnym Śląskiem, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji (1976–1985).

Urodził się w rodzinie rzemieślniczej. W 1956 uzyskał magisterium na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracował jako nauczyciel w liceum ogólnokształcącym w Zgorzelcu (był również jego wicedyrektorem). Od 1959 do 1963 przebywał w Bogatyni na stanowiskach dyrektora L.O. oraz organizatora i dyrektora lokalnej szkoły górniczej. W latach 1965–1971 zatrudniony w Technikum Budowlanym nr 3 we Wrocławiu (obecnie im. Józefa Bema) jako kierownik Wydziału Młodzieży.

Pełnił funkcje w organach władzy terenowej PRL. Podczas pobytu w Bogatyni zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej jako członek jej Prezydium (1961–1963). Od 1973 do 1978 pełnił obowiązki zastępcy przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej.

Od 1957 członek Stronnictwa Demokratycznego. Z jego ramienia uzyskał w 1976 mandat posła na Sejm w okręgu Wrocław. Zasiadał w Komisjach Mandatowo-Regulaminowej oraz Nauki i Postępu Technicznego. Był wiceprzewodniczącym Klubu Parlamentarnego SD. W 1980 znów zasiadł w Sejmie wybrany z okręg Wrocław-miasto. Kontynuował pracę w Komisjach z okresu VII kadencji (pracował również w Komisji ds. Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw, Oświaty, Wychowania oraz Nauki i Postępu Technicznego, jak również w Nadzwyczajnej ds. rozpatrzenia projektu ustawy - Ordynacja Wyborcza do Sejmu PRL). W latach 80. zasiadał w KW PRON. W 1989 znalazł się wśród reprezentantów Stronnictwa Demokratycznego podczas rozmów tzw. Okrągłego Stołu.

Był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim oraz Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.