Jerzy Abratowski, (ur. 22 kwietnia 1929 we Lwowie, zm. 28 stycznia 1989 w Los Angeles) – polski pianista, organista i kompozytor, pochodził z rodziny muzyków-organistów (od siedmiu pokoleń). Studiował muzykologię na Uniwersytecie Wrocławskim, ale jej nie ukończył.

Komponował muzykę teatralną (Szklana menażeria Tennessee Williamsa) i filmową (do filmów krótkometrażowych). Jest twórcą musicalu Wygnanie z raju (razem z Krzysztofem Komedą, libretto: Andrzej Tylczyński).

Prowadził własny zespół instrumentalny, z którym nagrał płytę Stare niezapomniane przeboje z debiutującą Sławą Przybylską (1957), współpracował z kabaretem Szpak.

Skomponował ponad 100 piosenek: Co będzie za Żelazną Bramą (sł. Stanisław Werner), Dwie szklaneczki wina, Gdy mi ciebie zabraknie (sł. Kazimierz Winkler) z rep. Ludmiły Jakubczak, uznaną w 1960 roku za najpopularniejszą piosenkę okresu powojennego, Jesteś moja miłością, Księżyc i astry, Nie z każdej mąki będzie chleb z rep. Joanny Rawik, Szeptem (sł. Jacek Korczakowski, II nagroda w kategorii piosenek polskich, II MFP, Sopot, 1962), W moich cierpień izdebce (sł. Jeremi Przybora), Zgubiłem dzień (sł. Witold Rychter), Żniwna dziewczyna (sł. Wojciech Młynarski).

Był mężem piosenkarki Ludmiły Jakubczak, której dobrze zapowiadającą się karierę przerwał w 1961 r. tragiczny wypadek samochodowy podczas powrotu z Łodzi z nagrania programu telewizyjnego Muzyka lekka, łatwa i przyjemna. Samochód prowadził J.Abratowski, który nigdy nie uwolnił się od przeświadczenia o swej winie. Sam kompozytor (i jadąca z nimi Irena Santor) zostali ranni.

Pod koniec lat sześćdziesiątych wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zginął przypadkowo podczas napadu na bank.