Maria Gerson-Dąbrowska (ur. w 1869, zm. w 1942) – polska pisarka, malarka i rzeźbiarka. Córka malarza Wojciecha Gersona, żona powieściopisarza Ignacego Dąbrowskiego.

Kształciła się pod kierunkiem ojca, później w Akademii Paryskiej. W salonach warszawskich wystawiała od 1891. Autorka obrazów: Ucieczka do Egiptu, Melancholia i in. Nauczycielka rysunków w warszawskich szkołach dla dziewcząt, autorka cenionych utworów dla dzieci i młodzieży, zwłaszcza utworów dramatycznych, przez nią również inscenizowanych w teatrach szkolnych. Wydała m.in.: Obrazki historyczne inscenizowane (1911), Baśń o królowej Róży. Fantazja w 3 odsłonach (1924), Obrazy żywe (1920), Ubiory teatralne (1922), Wielcy artyści. Ich życie i dzieła (1924), Polscy artyści. Ich życie i dzieła (1927), Burek i jego przyjaciele (1930), Nasi przyjaciele (1936).

Wykonała m.in. tablicę pamiątkową ustanowioną dla uczczenia Fryderyka Chopina w setną rocznicę urodzin kompozytora (1910), która znajduje się w Parku miejskim im. Adama Mickiewicza w Sanoku przy tzw. Źródełku Chopina na północnym stoku parku.