Zofia Jarkowska-Krauze (ur. 1922, zm. 23 września 1944 w Warszawie) – sanitariuszka, uczestniczka powstania warszawskiego w 2. kompanii „Rudy” batalionu Zośka Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej. Córka Stefana i Haliny.

Podczas okupacji hitlerowskiej nie była zaangażowana w działalność konspiracyjną; dopiero w pierwszych dniach walk powstańczych przyłączyła się do oddziału batalionu „Zośka”. 5 września 1944, w piwnicy kamienicy przy ul. Hożej, poślubiła Wiktora Szelińskiego (ps. „Andrzej Pol”) z kompanii „Giewonta”. Zginęła 18 dni później, 23 września 1944, ranna odłamkiem przy ul. Zagórnej na Czerniakowie. Miała 22 lata. Jej symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.