Józef Tarłowski (ur. 27 lutego 1931 w Lublinie, zm. 22 grudnia 2006 syn Zygmunta i Zofii) – lubelski grafik, rysownik, karykaturzysta, członek grupy artystycznej "Zamek", historyk sztuki, podróżnik, matematyk, a także wieloletni nauczyciel w Zespole Szkół Budowlanych w Lublinie (ukończył matematykę). Zasłynął m.in cyklem przedstawiającym zabytki Lublina i Lubelszczyzny. Zmarł 22 grudnia 2006 roku na zawał serca.

Ukończył Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Staszica. Studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i uzyskał dyplom magistra w 1955. Po studiach pracował w „Lubgalu” jako plastyk-dekorator. Podjął wówczas studia na Wydziale Matematyki-Fizyki-Chemii Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie uzyskując w 1967 stopień magistra matematyki. Przez 3 lata był asystentem w Katedrze Matematyki Wydziału Ekonomicznego UMCS, gdzie zdobył tytuł doktora. W roku 1970 podjął pracę jako nauczyciel matematyki, i przez lata pracował w Zespole Szkól Budowlanych przy Al.Racławickich.

Pasją jego życia był jednak rysunek, któremu poświęcał się bez reszty. Tworzył cykle przedstawiające zabytki Lublina i Lubelszczyzny. Znane są jego rysunki zaułków Starego Miasta. Ulubionym tematem były satyryczne rysunki obrazujące rzeczywistość, w której żył, a także karykatury znanych lublinian. Urządzał wystawy, wydawał prace w formie pocztówek. Ilustrował książki. W programach regionalnych Telewizji Lublin przedstawiał zagadki architektoniczne Lublina i Lubelszczyzny.

Blisko przyjaźnił się ze Stanisławem Szaconiem.

Przez wiele lat współpracował z Kurierem Lubelskim. Z okazji 40-lecia gazety wyrysował swoją niepowtarzalną kreską karykatury wszystkich pracujących wówczas dziennikarzy. Miał przez długie lata na cotygodniowej kolumnie kulturalnej swoją rubrykę „Z teki Józefa Tarłowskiego”.

Tworzył rysunki zabytków, zaułków, ulic Lublina i Lubelszczyzny, później, gdy po przejściu na rentę zaczął wojażować po świecie, były to cudowne, podkolorowane widoki różnych zakątków, np. z Indii czy Bangladeszu. Jego lubelskie rysunki – cechujące się swobodą kreski, a przy tym ogromnym wyczuciem atmosfery miasta – można spotkać w ratuszu i różnych instytucjach. Okolicznościowo ukazywały się też zbiory widokówek Lublina i kalendarze z jego rysunkami.

Był członkiem ZPAP i SPAK i należał w 1957 r. do założycieli najsłynniejszej lubelskiej formacji artystycznej – Grupy Zamek. Zawsze uśmiechnięty, dowcipny, należał też do Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury. W gazetce AS Stowarzyszenia Absolwentów UMCS z 2002 r. można przeczytać we wspomnieniu z ich spotkania w Dworku Kościuszków: „Podczas gdy wszyscy setnie się bawili, tańcowali, jedli, pili, Pan Józef Tarłowski urządził na ławeczce skromne atelier i niestrudzenie kreślił karykaturę za karykaturą. Modele pokazywali sobie potem swe fizjonomie z zachwytem, bo też biegły karykaturzysta trafiał swą kreską celnie, ale na szczęście niegłęboko”.

Ilustrował także książki. W recenzji jednej z nich – „Gródki” Romana Tokarczyka – napisano: „Ilustracje wykonał znany lubelski artysta Józef Tarłowski, wprost świetny w rysunku, przez co również dołożył swoją cząstkę do „żywotności” i poczytności monografii”.

Do końca pozostał w pełni sprawny intelektualnie i tworzył. Pomimo wieku aktywnie korzystał z Internetu i komputera. Opiekował się chorymi zwierzętami, którym poświęcał wiele czasu.