Bolesław Szymański junior, urodzony w 19 marca 1907 roku na Wołyniu, Ukraina, z ojca Bolesława i Marii Szymańskiej z domu Kołodziej. Ojciec ogrodnik, matka gospodyni domowa zajmowała się wychowanie licznego potomstwa. Z rodzicami migrował do Polski w okresie przed I wojną światową, w okolice Tarnowa i Bochni. W okresie II wojny światowej, mając czterdzieści kilka lat został wysłany do niewolniczej pracy na rzecz III Rzeszy. Z tego okresu zachowała się pamiątka w postaci fotografii grupowej przy pracach budowlanych w rejonie miejscowości Gosbach, Badenia-Wirtembergia. Na zdjęciu obok Bolesława i grupy Polaków znajduje się Zygmunt Wojtas, wówczas narzeczony Wandy Szymańskiej, późniejszej jego żony i młodszej siostry Bolesława. Po II wojnie światowej osiadł w Zakopanem. Tam się ożenił z Agnieszką Pitoń, mieli dwoje dzieci: Władysławę i Tadeusza. Był kolejarzem, początkowo w PKL Zakopane - Kasprowy Wierch, następnie w PKP Zakopane. Mieszkał w Kościelisku, przy ulicy Królewskiej 11. Dom stoi po dziś dzień, w którym mieszka jego syn Tadeusz z rodziną. Zmarł 25 stycznia 1979 roku w Kościelisku, w wieku 72 lat. Wujek po kądzieli.