Piotr Adamczewski (ur. 19 maja 1942 w Warszawie, zm. 12 marca 2016 tamże) – polski dziennikarz i krytyk kulinarny związany m.in. z tygodnikiem „Polityka” oraz radiem Tok FM.

Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (zakończone w 1966 absolutorium bez magisterium). W latach 1964–1970 pracował w „Sztandarze Młodych”, kolejno jako reporter, zastępca kierownika działu, sekretarz redakcji nocnej, w latach 1971–1975 był sekretarzem redakcji tygodnika „Kulisy”, od 1975 do końca 1980 w tej samej roli pracował w tygodniku „Kultura”. Od 1971 do 1981 należał do PZPR. W 1981 został sekretarzem redakcji tygodnika „Polityka”, z której odszedł w 1982 po ogłoszeniu stanu wojennego. W latach 1982–1984 był sekretarzem redakcji tygodnika „Radar”. W 1984 powrócił do „Polityki”, od 1986 ponownie objął stanowisko sekretarza redakcji tego pisma. W latach 90. został razem z Andrzejem Garlickim krytykiem kulinarnym pisma, prowadząc w nim rubrykę „Za stołem”.

Autor takich pozycji jak Wielki świat od kuchni, Smakosz wędrowny, Męskie gotowanie, Krwawa historia smaków, Rok na talerzu oraz Wielka księga drinków i koktajli. Współautor dziesięciu przewodników po restauracjach Warszawy i okolic pt. Za stołem.

W 1997 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jego żona Barbara była również dziennikarką.