Cmentarz ewangelicki w Borowej znajduje się kilkanaście metrów od drogi biegnącej przez wieś, za remizą OSP (po tej samej stronie) jadąc w kierunku linii kolejowej Łódź Fabryczna – Warszawa. Łatwo go poznać po czerwonym krzyżu stojącym między asfaltem, a cmentarzem. Znajdują się na nim różne obiekty: mogiły ziemne, płyty nagrobne, groby otoczone betonowymi opaskami, liczne destrukty, a także miejsce pochówku trzech żołnierzy niemieckich poległych podczas bitwy łódzkiej w 1914 r. oznaczone dwoma dużymi kamieniami polnymi ze stosownymi inskrypcjami. Inskrypcje w języku niemieckim. Eduard Kneifel w pracy o parafii Ewangelickiej w Brzezinach (patrz: BIBLIOGRAFIA) podaje, że cmentarz miał 192 m kwadratowe i był otoczony murem. Mur (brak informacji z jakiego był wykonany materiału) powstawał w dwóch etapach – najpierw wybudowano go od frontu w 1904 r., a później, w roku 1923 dobudowano resztę. Autor ten opisuje także pewne wydarzenie związane z cmentarzem:

„Na dworcu w Gałkówku (koło Koluszek) po 1945 r. stał pociąg towarowy, do którego doczepiono dwa wagony z ciężko rannymi Niemcami. Polacy zameldowali o tym Rosjanom, którzy wszystkich ciężko rannych rozstrzelali. 30 Niemców z Borowej musiało wynieść rozstrzelanych z wagonów i wozami konnymi dostarczyć na ewangelicki cmentarz w Borowej, gdzie pod rosyjskim nadzorem pochowani zostali w zbiorowej mogile”.

Wiarygodność tej informacji pozostawiam każdemu do własnej oceny.

http://www.cmentarzeewangelickie-lodzkie.pl © Bartek Bijak