28 maja 1993 Sejm RP, na wniosek NSZZ „Solidarność”, większością jednego głosu uchwalił wotum nieufności dla rządu Hanny Suchockiej. 29 maja 1993 prezydent Lech Wałęsa w wyniku uchwalenia wotum nieufności bez jednoczesnego dokonania wyboru nowego premiera przez Sejm, skorzystał ze swoich konstytucyjnych uprawnień (na podstawie Małej Konstytucji), nie przyjął dymisji rządu Hanny Suchockiej i rozwiązał parlament.

Rząd Hanny Suchockiej działał bez kontroli parlamentarnej do 26 października 1993, kiedy po wyborach parlamentarnych prezydent Lech Wałęsa powołał rząd Waldemara Pawlaka (premier Suchocka złożyła dymisję na ręce prezydenta Wałęsy 18 października). Sejm II kadencji powołał Komisję Nadzwyczajną do Zbadania Działalności Rządu w okresie od 30 maja do 14 października 1993; jedną z rozpatrywanych spraw było podpisanie Konkordatu ze Stolicą Apostolską.

Doświadczenie związane z działalnością rządu niekontrolowanego przez Sejm zaowocowało wprowadzeniem w nowej Konstytucji skrócenia kadencji zamiast rozwiązania Izb.

Rząd Hanny Suchockiej był też ostatnim gabinetem w III RP powołanym przez Sejm, na podstawie zapisów pozostałych po Konstytucji PRL. Kolejne rządy były powoływane przez Prezydenta RP, a Sejm udzielał im jedynie wotum zaufania, zgodnie z zapisami Małej Konstytucji z 17 października 1992 (choć istniała też możliwość wyboru rządu przez Sejm, np. w drodze tzw. konstruktywnego wotum nieufności; tak wybrany rząd prezydent miał obowiązek powołać). Podobne zapisy znalazły się w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997.

Skład rządu w momencie powołania

• Hanna Suchocka (UD) – prezes Rady Ministrów
• Henryk Goryszewski (ZChN) – wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów
• Paweł Łączkowski (PChD) – wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komitetu Społecznego Rady Ministrów
• Andrzej Arendarski (KLD) – minister współpracy gospodarczej z zagranicą
• Jan Krzysztof Bielecki (KLD) – minister, członek Rady Ministrów ds. kontaktów z Europejską Wspólnotą Gospodarczą
• Andrzej Bratkowski (związany z UP) – minister gospodarki przestrzennej i budownictwa
• Zbigniew Dyka (ZChN) – minister sprawiedliwości
• Zbigniew Eysmont (PPPP) – minister, członek Rady Ministrów
• Zdobysław Flisowski (ZChN) – minister edukacji narodowej
• Zygmunt Hortmanowicz (związany z PSL-PL) – minister ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa
• Gabriel Janowski (PSL-PL) – minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej
• Zbigniew Jaworski (ZChN) – minister transportu i gospodarki morskiej
• Jerzy Kamiński (PSL-PL) – minister, członek Rady Ministrów
• Witold Karczewski – przewodniczący Komitetu Badań Naukowych
• Krzysztof Kilian (KLD) – minister łączności
• Jerzy Kropiwnicki (ZChN) – minister, kierownik Centralnego Urzędu Planowania
• Jacek Kuroń (UD) – minister pracy i polityki socjalnej
• Janusz Lewandowski (KLD) – minister przekształceń własnościowych
• vacat na stanowisku ministra kultury i sztuki, kierownikiem resortu został Piotr Łukasiewicz
• Andrzej Milczanowski – minister spraw wewnętrznych
• Wacław Niewiarowski (SLCh) – minister przemysłu i handlu
• Janusz Onyszkiewicz (UD) – minister obrony narodowej
• Epaminondas Jerzy Osiatyński (UD) – minister finansów
• Jan Rokita (UD) – minister, szef Urzędu Rady Ministrów
• Krzysztof Skubiszewski – minister spraw zagranicznych
• Andrzej Wojtyła (SLCh) – minister zdrowia i opieki społecznej