Stefan Majewski (ur. 10 sierpnia 1867 w Podniestrzanach, zm. 31 stycznia 1944 w Słonawach) – generał major Cesarskiej i Królewskiej Armii i generał dywizji Wojska Polskiego.

W czasie I wojny światowej dowodził 12 Pułkiem Strzelców, XLIV Brygadą Górską i LVII Brygadą Piechoty. 1 sierpnia 1917 awansował na generała majora ze starszeństwem z 30 sierpnia 1917.

W grudniu 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu generała podporucznika. 19 stycznia 1919 został dowódcą Grupy Operacyjnej "Chełm".

3 marca 1919 został wyznaczony na stanowisko I wiceministra Spraw Wojskowych. 10 lutego 1920, w związku z przeprowadzoną reorganizacją Ministerstwa Spraw Wojskowych, Naczelny Wódz zwolnił go ze stanowiska I wiceministra Spraw Wojskowych i mianował dowódcą Szkoły Sztabu Generalnego "z równoczesnym podziękowaniem mu za owocną i gorliwą Jego pracę na dotychczasowym stanowisku". 10 marca tego roku Józef Piłsudski mianował go członkiem Rady Wojskowej z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku dowódcy szkoły. Od kwietnia do maja 1920 dowodził w zastępstwie 1 Armią pozostając w dalszym ciągu dowódcą szkoły. 21 kwietnia 1920 zatwierdzony został z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu generała porucznika. Od maja do lipca dowodził 7 Armią, potem pozostawał w dyspozycji Naczelnego Dowództwa. We wrześniu tego roku przystąpił ponownie do wykonywania obowiązków na stanowisku dowódcy Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 6 lipca 1921 na stanowisku dowódcy szkoły zastąpił go gen. por. Gustaw Zygadłowicz.

Od sierpnia do grudnia 1921 szef Polskiej Misji Wojskowej we Francji. 31 grudnia 1921 został mianowany, a 31 stycznia 1922 objął obowiązki na stanowisku dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi. 3 maja 1922 zweryfikowany w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. 4 czerwca 1924 Prezydent RP mianował go szefem Administracji Armii.

20 listopada 1925 Prezydent powierzył mu kierownictwo Ministerstwem Spraw Wojskowych, a już 27 tego miesiąca przyjął jego dymisję i zwolnił z kierowania resortem. 14 grudnia 1925 Prezydent RP "przychylając się do prośby Generała" zwolnił go ze stanowiska szefa Administracji Armii.

W maju 1926, w czasie zamachu stanu, czasowo pełnił obowiązki Generalnego Inspektora Kawalerii ponieważ generał Tadeusz Rozwadowski został dowódcą wojsk wiernych rządowi. Z dniem 31 sierpnia 1926 przeniesiony został w stan spoczynku.

Na emeryturze mieszkał w Słonawach, gdzie zmarł 31 stycznia 1944. Pochowany na cmentarzu w Obornikach.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
• Krzyż Walecznych (1921)
• Oficer Legii Honorowej (Francja, 1921 – zezwolenie Naczelnika Państwa)
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Sawy (Jugosławia, 1925)
• Order Korony (Belgia)