Michał Butkiewicz (ur. 29 września 1886 w Grajewie, zm. 4 października 1974 w Warszawie) – polski inżynier, kolejarz, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.

Syn Adolfa i Anny z Domalewskich. Absolwent Politechniki w Kijowie na której uzyskał tytuł inżyniera. Działacz organizacji niepodległościowych. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej. Zatrudniony na PKP, m.in. jako naczelnik ruchu DOKP w Radomiu i Warszawie, dyrektor DOKP w Warszawie (1932), następnie w latach 1932–1935 minister komunikacji w kilku kolejnych gabinetach rządowych.

Od 1937 do 5 września 1939 naczelny dyrektor „Tramwajów i Autobusów” (przedsiębiorstwa komunikacji miejskiej) w Warszawie. Po pozostawieniu przez prezydenta Stefana Starzyńskiego wolnej ręki w kwestii zarządzonej ewakuacji, wyjechał z miasta.

Odznaczony m.in. Wielką Wstęgą (1936) i Krzyżem Oficerskim (1929) Orderu Odrodzenia Polski i estońskim Orderem Krzyża Orła I klasy (1934).