Kazimierz Obuchowski (ur. 25 lipca 1931 w Wołożynie w województwie nowogródzkim zm. 15 stycznia 2014 r. w Poznaniu) – profesor w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, doktor habilitowany, psycholog, specjalizujący się w psychologii klinicznej oraz psychologii osobowości. Lata 1940 do 1946 spędził na zesłaniu na terenie Rosji Sowieckiej (CES i Majkajn). W 1951 ukończył liceum i zdał maturę w Łobzie. W 1956 r. ukończył studia psychologiczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1983 profesor nauk humanistycznych.

Do 1997 r. wykładał na Uniwersytecie Poznańskim (Wydział Nauk Społecznych, Instytut Psychologii). W latach 1996 - 2002 był wykładowcą na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Klinicznej oraz Zakład Psychologii Osobowości). Był członkiem Komitetu Nauk Psychologicznych PAN oraz kierownikiem Zakładu Teorii Osobowości Instytutu Filozofii i Socjologii PAN w Poznaniu).

Zmarł 15 stycznia 2014 roku.

Ważniejsze publikacje książkowe

• Człowiek jako podmiot postępowania lekarskiego, Akademia Medyczna, Poznań 1982
• Orientierung und Emotion, Deutscher Verlag der Wissenschaften, Berlin 1982
• Kody orientacji i struktura procesów emocjonalnych, PWN, Warszawa 1970
• Psychologia dążeń ludzkich, Warszawa, PWN 1964
• Adaptacja twórcza, KiW, Warszawa 1985
• W poszukiwaniu właściwości człowieka, KiW, Warszawa 1989
• The Search for Human Attributes, Delft, Efauron 1993
• Człowiek intencjonalny, PWN, Warszawa 1993
• Przez galaktykę potrzeb, Zysk i S-ka, Poznań 1995
• Człowiek intencjonalny, czyli o tym jak być sobą, Rebis, Poznań 2000
• Galaktyka potrzeb, Zysk i Ska, Poznań 2000
• Od przedmiotu do podmiotu, Wyd. Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2000
• Galaktyka potrzeb – psychologia dążeń ludzkich, Wyd. Zysk i S-ka, Warszawa 2006
• Refleksje autobiograficzne psychologa, Wyd. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2009