Józef Neumann (ur. 25 stycznia 1857, zm. 30 grudnia 1932) – prezydent Lwowa, poseł do Sejmu Krajowego, drukarz.

Urodził się jako syn urzędnika skarbowego Józefa oraz Krystyny z Mochnackich. Był współwłaścicielem istniejącej od 1770 roku lwowskiej drukarni Piller & ska. W 1913 został posłem do Sejmu Krajowego (w miejsce zmarłego Stanisława Ciuchcińskiego). Jako długoletni członek Rady Miejskiej wybrany w 1907 wiceprezydentem, a w 1911 prezydentem miasta. Z niewielkimi przerwami (1915-1918) pełnił urząd do 31 sierpnia 1927. W 1914 roku jako przedstawiciel mieszczan lwowskich był członkiem sekcji wschodniej Naczelnego Komitetu Narodowego.

Podczas I wojny światowej w lutym 1918 został jednym ze stu członków Tymczasowej Rady Miejskiej we Lwowie. Został członkiem powołanego 23 listopada 1918 Tymczasowego Komitetu Rządzącego we Lwowie. Brał czynny udział w walkach o Lwów w 1918 roku, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie w 1922), Krzyżem Obrony Lwowa oraz odznaką „Orląt”. Był prezesem m.in. Miejskiej Kasy Oszczędności, Towarzystwa „Sokół” we Lwowie, Towarzystwa Właścicieli Realności, Gremium Drukarzy Lwowskich. Został członkiem komitetu pierwszej ogólnopolskiej Wystawy Budowlanej we Lwowie organizowanej we wrześniu 1926 podczas Targów Wschodnich.

Został pochowany Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Jego żoną była Kazimiera z Pillerów (do 1934 była przewodniczącą Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie), z którą miał pięcioro dzieci.

W maju 1937 Rada Miasta Lwowa przemianowana dotychczasową ulicę Cłową na Józefa Neumanna (obecnie pod nazwą Mytna płoszcza).

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
• Złotym Krzyżem Zasługi (1930)