Leopold Raznowiecki (ur. 23 stycznia 1924 w Staroniwie pod Rzeszowem, zm. 24 października 2007 w Warszawie) – generał brygady Ludowego Wojska Polskiego, magister inżynier

Służbę wojskową rozpoczął 12 stycznia 1945 r., jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Piechoty. Promowany w tym samym roku chorążym, objął stanowisko dowódcy plutonu w 53 pułku piechoty. Słuchacz kursu oficerskiego w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 2 w 1946 r., później w l. 1946-1953 Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w Moskwie. W 1953 Szef wydziału w Szefostwie Wojsk Inżynieryjnych Ministerstwa Obrony Narodowej. Później kierował oddziałem w tym Szefostwie. W l. 1957-1960 oficer ds. studiów inżynieryjnych Biura Studiów Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W 1961 na praktyce jako zastępca dowódcy 2 Ciężkiej Brygady Saperów w Kazuniu Nowym ds. liniowych. Do 1964 szef oddziału w Sztabie Generalnym. W okresie 1964-1967 zastępca szefa Komunikacji Wojskowej MON. Brał udział w Misji Rozpoznawczej w Północnym Wietnamie. Jesienią 1967 przewodniczący Rady Państwa PRL Edward Ochab mianował go generałem brygady.

W l. 1968-1972 zastępca szefa Wojsk Inżynieryjnych MON ds. technicznych. W l. 1972-1973 pełnomocnik ministra Obrony Narodowej ds. budowy autostrad (kierował budową odcinka drogi szybkiego ruchu między Warszawą a Częstochową), a przez następny rok pełnomocnik MON ds. wyodrębnionego budownictwa lądowego i wodnego. W 1974 objął stanowisko zastępcy głównego kwatermistrza WP - szefa Komunikacji Wojskowej . W l. 1978-1983 szef Wojsk Inżynieryjnych MON, a później do 1987 pełnomocnik szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego ds. budownictwa specjalnego. Od 1987 przedstawiciel Polski w Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Korei. Po powrocie do kraju główny specjalista Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

10 listopada 1989 oficjalnie pożegnany przez ministra obrony narodowej, gen. armii Floriana Siwickiego w związku z przejściem w stan spoczynku. Zawodową służbę wojskową zakończył 15 lutego 1990. Mieszkał w Warszawie.

Został pochowany 2 listopada 2007 roku w Kwaterze Saperów WP na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie. W imieniu żołnierzy WP zmarłego pożegnał szef Inżynierii Wojskowej Sztabu Generalnego WP gen. bryg. Janusz Lalka.

Awanse

• major - 1953
• pułkownik - 1961
• generał brygady - 1967

Ordery i odznaczenia

• Krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal "Za Rozminowanie Kraju"
• Order Przyjaźni II st. KRL-D.
• Laureat nagrody państwowej II stopnia.