Kazimierz Bogacz pseudonim "Bławat" (ur. 28 marca 1914 w Ocicach, zm. 11 listopada 2015) – polski żołnierz, działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej w ramach Armii Krajowej oraz działacz powojennego podziemia antykomunistycznego w ramach Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", podpułkownik Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Honorowy Obywatel Gminy Nowa Dęba.

W stopniu podporucznika był uczestnikiem polskiej wojny obronnej września 1939 roku dostając się do niewoli radzieckiej z której zbiegł angażując się następnie w działalność partyzancką. Dział w ramach struktur AK, a jego grupa brała udział w szeregu akcji dywersyjnych. Po rozbiciu przez UB w październiku 1944 roku jego oddziału, udało mu się uniknąć aresztowania. 4 listopada 1944 roku w pojedynkę dokonał rozbicia więzienia UB w Tarnobrzegu i uwolnienia swoich 15 podkomendnych. Po tej akcji przebywał w Krośnie, a następnie w Zabrzu gdzie wszedł w skład sztabu Okręgu Śląsko-Dąbrowskiego WiN. W październiku 1946 roku został zatrzymany przez funkcjonariuszy katowickiego UB i do marca 1947 roku przebywał w katowickim więzieniu. Został zwolniony na mocy amnestii uchwalonej przez Sejm Ustawodawczy 22 lutego 1947 i powrócił do rodzinnego Tarnobrzega gdzie ponownie został zatrzymany przez funkcjonariuszy UB. Skazany na sześć lat pozbawienia wolności wyrok odbywał w Rzeszowie, Przemyślu i Raciborzu.

Po zwolnieniu z więzienia w 1953 roku, już w następnym roku podjął pracę w Rejonie Lasów Państwowych w Tarnobrzegu, a w 1960 roku uzyskał tytuł inżyniera rolnictwa w Wyższej Szkole Rolniczej w Lublinie (obecie Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie). W 2014 roku w Bielsku-Białej, gdzie mieszkał od 2011 roku odbyła się uroczystość z okazji setnych urodzin Kazimierza Bogacza z udziałem władz samorządowych. Zmarł w dniu Narodowego Święta Niepodległości, 11 listopada 2015 roku.