Stanisław Batruch (ur. 1935 w Zagórzu, zm. 16 września 2015) – polski malarz, profesor zwyczajny, wykładowca ASP w Krakowie.

W 1953 ukończył Liceum Ogólnokształcące Męskie w Sanoku, po czym Studium Nauczycielskie w Rzeszowie. W latach 1960-1966 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskał u profesor Hanny Rudzkiej–Cybis. Należał do Zrzeszenia Studentów Polskich. Pracował jako nauczyciel w liceum plastycznym w Krakowie. Od 1972 zatrudniony na Wydziale Architektury Wnętrz ASP w Krakowie. W 1980 stworzył pracownię malarstwa na Wydziale Grafiki. W 1993 uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych, a w 2000 otrzymał mianowanie na profesora zwyczajnego.

Jego prace artystyczne oscylowały wokół malarstwa rodzajowego i symbolicznego o abstrakcyjnej stylizacji. Został zaliczony do czołowych polskich kolorystów. Uczestniczył w ponad 100 zbiorowych wystawach w kraju i zagranicą, ponadto miał również wystawy indywidualne (m.in. w galerii Inny Śląsk w Tarnowskich Górach, w ośrodku kultury "Wzgórze Zamkowe" w Lubinie). Jego prace znalazły się w zbiorach zarówno państwowych jak i prywatnych na terenie Polski oraz poza granicami, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Historycznym w Sanoku i Muzeum Okręgowym w w Bieczu.

Odznaczenia i nagrody

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 2000, w uznaniu wybitnych zasług w działalności w ruchu studenckim, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej)
• Złoty Krzyż Zasługi

Nagrody i wyróżnienia

• Wyróżnienie na Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1988)
• Srebrny medal i wyróżnienie na Międzynarodowym Biennale Malarstwa w Koszycach (1989, Słowacja)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1990)
• Nagroda przemysłowców Heitland Fundation (1990, Niemcy)
• Złoty Laur za Mistrzostwo w Sztuce (przyznany przez Fundację Kultury Polskiej)