Jacek Wierzchowiecki

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
30.06.1944
Miršanas datums:
01.09.2015
Mūža garums:
71
Dienas kopš dzimšanas:
29153
Gadi kopš dzimšanas:
79
Dienas kopš miršanas:
3159
Gadi kopš miršanas:
8
Kategorijas:
Sportists, Treneris
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Norādīt kapsētu

Jacek Maria Wierzchowiecki (ur. 30 czerwca 1944 w Wieniawie, zm. 1 września 2015 w Poznaniu) – jeździec, zawodnik WKKW i skoków przez przeszkody, uczestnik Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy w jeździectwie, olimpijczyk z Monachium (1972) i Moskwy (1980), trener.

Młodość

Syn Mariana (1909-1980) i Marii z Plucińskich (1915-2002), wnuk Wincentego Wierzchowieckiego (1875-1942), ziemianina, właściciela majątków Zakrzewo (powiat wolsztyński) i Stefanowo (powiat nowotomyski). Ukończył poznańską Akademię Wychowania Fizycznego i tamtejszą Akademię Rolniczą (w 1974 otrzymał tytuł magistra inż. zootechnika).

Osiągnięcia sportowe

Jeździec specjalizujący się najpierw we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, a potem w skokach przez przeszkody. Członek Kadry Narodowej w WKKW od 1969 i skokach od 1981.

  • Dwukrotny mistrz Polski w WKKW (1973 na Gniewie, 1977 na Hangarze);
  • Trzykrotny pierwszy wicemistrz Polski w WKKW (1971, 1976, 1978);
  • Drugi wicemistrz kraju w skokach (1982);
  • Olimpijczyk z Monachium (1972) i Moskwy (1980);
  • Uczestnik Mistrzostw Świata w WKKW w 1975 i Mistrzostw Europy w 1973;
  • Trzykrotny uczestnik Pucharu Narodów (na koniu Pajac);
  • Trzykrotny zwycięzca indywidualny (1974, 1976, 1978) podczas Międzynarodowych Zawodów Konnych WKKW (CCI) w belgijskim Heide-Kalmthout, zdobył na własność puchar przechodni Challange Lessier jako jedyny zawodnik w historii tego pucharu.

Ponadto, dzięki stabilnej przez wiele lat formie i ugruntowanej pozycji, dwukrotnie znalazł się wśród 10 najlepszych jeźdźców świata na dorocznej prestiżowej liście prowadzonej przez "Reiter Revue". Wielokrotnie w 10 najlepszych sportowców LZS i Wielkopolski.

Inne

W latach 1980–1987 był trenerem Kadry Narodowej, potem zawodnikiem i trenerem w USA (1987-2000) i ponownie szkoleniowcem polskich olimpijczyków przygotowujących się do olimpiady w Atenach (2004). Wdowiec (żona Marzenna z Szumanów 1949-2002, była zootechnikiem), ma 2 dzieci (Zbigniew, ur. 1979 i Paulina, ur. 1988), mieszka w Poznaniu. Jest osobą niepełnosprawną (po wypadku w USA). Honorowy Obywatel Czempinia. W 1984r odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi jako trener reprezentacji Polski WKKW, która wygrała indywidualnie (3 pierwsze miejsca) i drużynowo Zawody Przyjaźni w Drzonkowie jako alternatywę Olimpiady w Los Angeles 1984. Zawodnicy w 2007 r. otrzymali decyzją Prezydenta RP renty specjalne jak medaliści olimpijscy.

W 2009 r. jako trener K.Ludwiczaka był z nim na finale Pucharu Świata w skokach w Las Vegas w USA. W 2013 r. trenowany przez niego Maksymilian Wechta został Młodzieżowym Mistrzem Polski w skokach.

Wielokrotny uczestnik plebiscytu na 10 najlepszych sportowców LZS "Dziennika Ludowego" i Wielkopolski.

Brat Stanisław także jest absolwentem I LO w Lesznie. Wielokrotny finalista MP kibiców sportowych i teleturniejów "Na olimpijskim szlaku". Założyciel i działacz "Solidarności."

W 2014r podczas Cavaliady w Poznaniu zostal odznaczony Wielką Złotą PZJ i zostal Zaslużonym dla wojewodztwa Wielkopolskiego.

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas