Aleksander Kiryluk

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
15.07.1904
Miršanas datums:
17.10.1984
Mūža garums:
80
Dienas kopš dzimšanas:
43757
Gadi kopš dzimšanas:
119
Dienas kopš miršanas:
14443
Gadi kopš miršanas:
39
Kategorijas:
2. Pasaules kara dalībnieks, Komunists, Partizāns, Policists
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Warszawa, Powązki Military Cemetery

Aleksander Kiryluk pseud. Grom, Jerzyk, Wacek, Jury, Piwnicki (ur. 15 lipca 1904 w Stołpnie (obecnie dzielnica Międzyrzeca Podlaskiego), zm. 17 października 1984 w Warszawie) – działacz komunistyczny, major MO.

Syn działacza komunistycznego Emila, brat Józefa, Stanisława, Władysława i Karoliny, również działaczy komunistycznych. Skończył 5 klas szkoły podstawowej, potem był robotnikiem rolnym, od 1923 w Bedlnie. W 1923 wstąpił do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK). 1926-1928 odbywał służbę wojskową w 35 pp w Brześciu i w 9 batalionie KOP w Klecku k. Nieświeża. Po powrocie z wojska wstąpił do KPP. VI 1930 aresztowany pod zarzutem udziału w zabójstwie prokuratora D. Siedlarza, 22 X 1930 uniewinniony. Był funkcjonariuszem KPP w okręgu Siedlce i członkiem egzekutywy Komitetu Okręgowego (KO) KPP. W 1932 był w ZSRR, po powrocie był funkcjonariuszem Wydziału Rolnego KO KPP w Siedlcach. 27 VIII 1933 aresztowany i skazany na 3 lata więzienia i pozbawienie praw obywatelskich na 1,5 roku. Był starostą komuny więziennej we Wronkach. W 1936 zwolniony, nadal prowadził działalność komunistyczną. W 1937 aresztowany na 10 tygodni. Potem był pomocnikiem murarskim w Warszawie. Jesienią 1939 przeniósł się z Warszawy do Lwowa zajętego przez Armię Czerwoną, później został górnikiem w Donbasie. W 1940 wrócił do Lwowa, a w styczniu 1941 wrócił do Warszawy. Od 1943 w PPR i GL, od marca 1944 w oddziale partyzanckim AL w Lasach Parczewskich. Po wojnie został instruktorem Komitetu Wojewódzkiego (KW) PPR w Lublinie, potem wstąpił do MO i został komendantem komisariatu na Targówku. Potem był zastępcą komendanta wojewódzkiego MO we Wrocławiu i w Bydgoszczy i zastępcą komendanta wojewódzkiego MO ds. ORMO w Rzeszowie i Warszawie. W MO uzyskał stopień majora. XI 1953 otrzymał III grupę inwalidzką i został zwolniony z MO. Później był kierownikiem działu listów i potem działu interwencji w redakcji "Robotnika Rolnego". Od 1959 na rencie dla zasłużonych. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na wojskowych Powązkach.

 

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        Nav norādīti notikumi

        Birkas