Stanisław Wyłupek (ur. 30 marca 1923, zm. 5 lipca 2015) – polski inżynier, urzędnik państwowy, minister.

Był synem Rozalii i Jana. W latach 1940-1945 pracował jako elektomonter w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej. Następnie jako elektrotechnik pracował w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym Sopot. W 1947 również jako elektrotechnik pracował w Elektrowniach Górnośląskich w Gliwicach, a następnie do 1949 był kierownikiem działu w Zjednoczonym Przedsiębiorstwie Górniczo-Wiertniczym w Katowicach.

W 1957 ukończył jako magister inżynier elektryk Politechnikę Warszawską.

Działalność publiczna

Od 19 stycznia 1945 należał do PPR, a następnie do PZPR. W latach 1949-1950 był kierownikiem Wydziału Kadr w Komitecie Miejskim w Katowicach, a następnie do 1959 sprawował różne funkcje w Komitecie Centralnym PZPR w Warszawie.

Od 15 grudnia 1967 do 31 lipca 1973 był podsekretarzem stanu w resorcie przemysłu maszynowego, a następnie do 12 lutego 1981 - podsekretarzem stanu w resorcie łączności. W okresie od 12 lutego 1981 do 3 lipca 1981 był ministrem przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego. Od 6 sierpnia 1981 do 12 marca 1982 był pierwszym zastępcą ministra w resorcie hutnictwa i przemysłu maszynowego, a następnie do 31 sierpnia 1984 - zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Od 1września 1984 do 15 lutego 1989 był zastępcą Stałego Przedstawiciela PRL w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej.

W 1983 został wybrany w skład Prezydium Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.